CuBra


 

CUBRA HOME

 

Inhoud Broeckx

 

Ineke Broeckx Archief verhalen 2004-2019

 

Ineke Broeckx Poëzie

 

 

Ineke Broeckx
 

Korte verhalen - 15-09-2021


Herinnering aan mijn jeugdvriendin Lucia en aan een Midge-pop - Triomfen in het trapportaal - Een avondje gezellig samen kaarten - Een bezoek aan de “Buitenplaats Peerke Donders” in de lente van het jaar 2021 - Opnieuw op de Tilburgse markt….


 

Herinnering aan mijn jeugdvriendin Lucia en aan een Midge-pop

 

Met mijn jeugdvriendin Lucia fietste ik vaak door de grauwe straten van onze provinciestad en we kaatsten met de kleurige ballen tegen de bakstenen muren van de arbeidershuizen. Lucia’s moeder bevond zich hele dagen achter de naaimachine om een hippe garderobe voor haar dochter te vervaardigen en ze luisterde zeer graag naar het Duet uit “De Parelvissers” van Bizet. We keken vaak televisie in Lucia’s ouderlijk huis (“De Zweedse Gouvernante”, “Rawhide”) en dansten op muziek van Roy Orbison (“Pretty Woman”) in het Patronaatsgebouw. We speelden ook graag met onze Barbie- en Midge-poppen en vonden het heerlijk als we een nieuwe garderobe voor onze poppen konden aanschaffen. Mijn Midge-pop had blauwe ogen en sproetjes. Men noemde haar het zusje van Barbie.

Plotseling kwam mijn vriendschap met Lucia ten einde. Was het omdat ik naar het gymnasium ging en zij naar de huishoudschool? Het laatste bericht dat ik over haar heb gehoord is dat zij verkoopster was geworden in een schoenenzaak aan de Korvelseweg.

De jaren van onschuldig vertier waren voorgoed voorbij……

 

Triomfen in het trapportaal

 

Aan de overkant van het trapportaal regeert de absolute stralende jeugd en jeugdigheid van de jonge vrouw die daar woont en die zo vergaand onbereikbaar voor mij is. In de avond schemert een lichtschijnsel door de beide glazen deuren die onze woningen scheiden.

Kort geleden wilde het toeval ondanks alles dat het tot een, zelden voorkomende, ontmoeting tussen ons kwam in het gemeenschappelijke trapportaal en Anouk was in feeststemming: ze was geslaagd aan de universiteit en had het gebracht tot bachelor! Mijn oprechte felicitaties waren niet van de lucht. De toekomst van mijn buurvrouw opent zich nu voor haar als een brede, bonte, veelkleurige waaier, als een boulevard of avenue die zich uitstrekt tot in het oneindige en die zij met al haar jeugdige overmoed en enthousiasme opgewekt kan bewandelen, als een heerlijke taart die zij aan kan snijden en waarvan zij naar hartenlust kan smullen.

Ik heb haar alle succes en voorspoed toegewenst….

 

Een avondje gezellig samen kaarten

 

Eens kwamen wij samen in het oude huis, in de achterkamer en schaarden wij ons rond de tafel onder het lamplicht en dan rikten we en speelden we yahtzee; vader en moeder en oma die bij ons inwoonde, mijn zus Cecile en ik. Wij allen speelden de spellen met de dobbelstenen en de kleurige kaarten razendsnel en slim en we hanteerden de termen die daarbij hoorden. Het was in de goede oude tijd toen de rampspoed zich nog niet voltrokken had, toen we nog saamhorig waren en kameraden. En ook hebben we Stratego, Monopoly en Ganzenbord gespeeld in onze jonge jaren, onbezorgd en onwetend. De ernst, de bitterheid en de tragiek van het leven hadden nog niet onze harten en zielen en ons verstand aangetast….

 

Een bezoek aan de “Buitenplaats Peerke Donders” in de lente van het jaar 2021

 

De “Buitenplaats” als ik het zo mag noemen ofwel het restaurant met sfeervol terras bij het huisje van Peerke Donders in Tilburg Noord was op een zondagmiddag overhuifd door zwarte parasols die ons tevens beschutten voor mogelijke regen. Hier wapperen de Nederlandse en de Surinaamse vlag “broederlijk en eensgezind” naast elkaar, ter herinnering aan de welhaast heilige Petrus Donders…

Een oudere mevrouw en meneer naast ons aan een tafeltje hadden buitengewoon veel belangstelling voor ons broodje tonijn….

Het terras biedt uitzicht op witgepleisterde boerderijen en op windmolens en op bomen die weer enthousiast hun prille groen toonden waarmee ze een nieuw seizoen inluidden…

 

Opnieuw op de Tilburgse markt….

 

Het is in de loop van de tijd mijn “zaterdagse gewoonte” geworden de Tilburgse markt op het Koningsplein te bezoeken voor onder meer een portie frites met dubbel mayonaise en ook om de bloemen en de planten te bewonderen: de petunia’s met violette kelken en de rode en witte geraniums; de trotse bloemen die ons zijn geschonken door een Onbekende tot troost en blijdschap…. Deze keer trof ik voor de friteskraam een kleine meneer met snor en “peper en zout” in het haar “Goedemorgen” groette ik. “Ik ken u niet” verklaarde de man. “Het is vriendelijk onbekenden te groeten” vervolgde de eigenaar van de friteskraam die maar niet scheen te kunnen ophouden met het boenen van de vloer van de tent. “Het is binnenkort Pinksteren” merkte mijn nieuwe kennis op. “Dan ben ik jarig. Ik word achtenzeventig. Ik ben al vierentwintig jaar weduwman” Of achter deze opmerking een diepere bedoeling of betekenis schuilging. ontging mij op dat moment, maar ik antwoordde slechts: “Het valt niet mee”

Een oudere dame in een scootmobiel met lichtblauwe haarband over het grijze haar gedrapeerd kwam dichterbij en bestelde twee kroketten. Ik reikte ze haar aan en het dubbeltje wisselgeld gaf ze mij cadeau voor de goede dienst haar bewezen…….