Hein. Kèk Jan zè de gè doar, ik
ben blij da’k jou zie, bruur, hoe goa get zoo al.
Jan. Och stillekes et kan gin
stuiten lijen.
Hein. Zoo wè is er dan det oe
niet bevalt.
Jan. Die beroerde werkstoaking
bij Kessels, dè bevalt me niks.
Hein. Joa doar heb ik van
geheurd dè ze doar staoken mar gij bent er toch zeker nie
bij hoop ik want d’es toch allemoal niks gedoan jongen.
Jan. Joa ik ben óók bij de
stoakers Hein [,] en ik heb er veul schoai bij hurre en
spijt ook.
Hein. Wel dan gong 'k er van aaf,
mar hoe kom de doar zoo aan ? dè hak nie van jou gedocht [;]
ge bent aaltie inne flinke vent gewist die et land haj an
iets wè nie recht is.
Jan. Jè, dè's zoo gekommen, ge
wit dè k toen ik bij Kessels kwaam niks kon van dè wèrk en
zoo zèn er veul gekommen. Ik waar blij dèt ie me oannam. Ik
kreeg doalik al meer loon dan ik docht [:] 6 gulden in de
week want ik begon as leerling en nou verdiende ik al negen
gulden en zè er nog gèn [gin] joar. In dissen tèd hebben die
vrèmde werklui net zo lang oan mennen kop gesaauwelt [sic]
om bij dijen bond te goan dèk me heb loaten overhoalen en
nou et oan de gang is zullen die vremde hanneke er uit
trekken en wij as Tilburgers zitten er mee gebakken.
Hein. Zeg bruur dan hèdde een
groote stommigheid begoan hurre, want ik heur altij
vertellen dè Kessels zen werklui goed betoalt. As gij nou al
aacht of negen gulden in de week kunt verdienen [,] hoeveul
verdient dan wel eenen die zen vak verstoat.
Jan. Er zèn er die wel in
weekgeld verdienen van 15 gulden en meer. Behalve de
leerjongens verdient de minste werkman 9 gulden.
Hein. Kèrel ben de dan gek
gewist om bij zoonen bond te goan die aanders niks kan as de
patroons wèt tegenwerken. Mar ge hèt me nog nie gezeed
wurrum gullie stoakt.
Jan. Wel dè zak oe zeggen.
Langen tèd gelejen zen er 2 werklui waarbij eene kwoajongen
gezeed dè ze aander werk moesten zien te krègen omdè Kessels
gin werk mir veur hullie haj. Die twee hebben velejen
Zoaterdag gedoan gekregen [ontslag gekregen] en omdè die
twee bè den bond zèn willen de anderen Kessels dwingen die
twee in 't werk te houwen en toen dè nie kon hebben wij op
last van et bestuur motten stoaken.
Hein. En woar motte nou van
lèvendig bleven? of betoalt het bestuur van diejen bond
ieder nou zèn volle weekgeld uit?
Jan. Ben de gek. Ik denk dè elke
persoon per week krijgt op zen hochst vier of vijf gulden,
de getrouwde eene gulden veur de vrouw en veur elk keind 50
centen.
Hein. Zoo zit dè zoakske zoo in
makaar, dus dan mot èn man die vrouw en vier keinder hee van
zeuven gulden op z’n hochst lèvendig blèven, doar zullen ze
toch nie vet van worden nim me nie kwoalik. Mar mot de doar
na niks vur doen?
Jan. Nou dè kunde denken we
motten bekaant dag en naacht op post stoan bij het fabriek
om de aandere werklui [,] onze kameroads die niet stoaken
[,] het lèven zuur te moaken deur die achternoa te loopen en
uit te jouwen.
Hein. Dès gemein ! wil ik jou is
wè zeggen Jan, nou ik van jou zo een en aander heb geheurd
weet ik er alles van af en zeg dat die zèn eigen zelvers an
die socijalen overgift zen vrijheid hift verkogt vur in
hongerloon. Want dè is en hongerloon bruur ; ik zeg met
recht dè gullie loonsloaven zijt. Gullie mot op kommando
doen wè dè ullie boazen verkiezen, gullie loopt met een toom
in julliejen mond net als een trekdier. As de boas an de
linkerteugel trekt moette links loopen en as hie rechts
trekt motte rechts loopen, en as ge dè niet doet verliesde
en hongerloon en ge wordt er uitgestooten. Dè leste wens ik
oe van harte toe Jan.
Jan. Joa, Hein dè wens ik ook
want ik ben er nie van vortgekommen, mijn aauwers zèn atie
broave Tilburgse meensen gewist; as ze nou nog lèefden dan
zo dè hun veul verdriet doen. Hein. Wilte wè ge doet Jan
schei er aaf dan bende weer vrij man, gooi dè sloavenjuk van
oewen nek aaf dan lèefde ten minste wir in vree mee oe
zelvers en ge doet oew werk mee plasier, nou ik wens oe het
beste heur ik goa noar moeder de vrouw, dag Jan.
Jan. Dag Hein.