INHOUD DOSSIERS
INHOUD W T T
CUBRA HOME

PRINT DEZE PAGINA

 

Het Woordenboek van de Tilburgse Taal wordt mede mogelijk gemaakt door

Bijlage

Afgeluisterd gesprek tusschen twee werklieden (1902)

Hein. Kèk Jan zè de gè doar, ik ben blij da’k jou zie, bruur, hoe goa get zoo al.

Jan. Och stillekes et kan gin stuiten lijen.

Hein. Zoo wè is er dan det oe niet bevalt.

Jan. Die beroerde werkstoaking bij Kessels, dè bevalt me niks.

Hein. Joa doar heb ik van geheurd dè ze doar staoken mar gij bent er toch zeker nie bij hoop ik want d’es toch allemoal niks gedoan jongen.

Jan. Joa ik ben óók bij de stoakers Hein [,] en ik heb er veul schoai bij hurre en spijt ook.

Hein. Wel dan gong 'k er van aaf, mar hoe kom de doar zoo aan ? dè hak nie van jou gedocht [;] ge bent aaltie inne flinke vent gewist die et land haj an iets wè nie recht is.

Jan. Jè, dè's zoo gekommen, ge wit dè k toen ik bij Kessels kwaam niks kon van dè wèrk en zoo zèn er veul gekommen. Ik waar blij dèt ie me oannam. Ik kreeg doalik al meer loon dan ik docht [:] 6 gulden in de week want ik begon as leerling en nou verdiende ik al negen gulden en zè er nog gèn [gin] joar. In dissen tèd hebben die vrèmde werklui net zo lang oan mennen kop gesaauwelt [sic] om bij dijen bond te goan dèk me heb loaten overhoalen en nou et oan de gang is zullen die vremde hanneke er uit trekken en wij as Tilburgers zitten er mee gebakken.

Hein. Zeg bruur dan hèdde een groote stommigheid begoan hurre, want ik heur altij vertellen dè Kessels zen werklui goed betoalt. As gij nou al aacht of negen gulden in de week kunt verdienen [,] hoeveul verdient dan wel eenen die zen vak verstoat.

Jan. Er zèn er die wel in weekgeld verdienen van 15 gulden en meer. Behalve de leerjongens verdient de minste werkman 9 gulden.

Hein. Kèrel ben de dan gek gewist om bij zoonen bond te goan die aanders niks kan as de patroons wèt tegenwerken. Mar ge hèt me nog nie gezeed wurrum gullie stoakt.

Jan. Wel dè zak oe zeggen. Langen tèd gelejen zen er 2 werklui waarbij eene kwoajongen gezeed dè ze aander werk moesten zien te krègen omdè Kessels gin werk mir veur hullie haj. Die twee hebben velejen Zoaterdag gedoan gekregen [ontslag gekregen] en omdè die twee bè den bond zèn willen de anderen Kessels dwingen die twee in 't werk te houwen en toen dè nie kon hebben wij op last van et bestuur motten stoaken.

Hein. En woar motte nou van lèvendig bleven? of betoalt het bestuur van diejen bond ieder nou zèn volle weekgeld uit?

Jan. Ben de gek. Ik denk dè elke persoon per week krijgt op zen hochst vier of vijf gulden, de getrouwde eene gulden veur de vrouw en veur elk keind 50 centen.

Hein. Zoo zit dè zoakske zoo in makaar, dus dan mot èn man die vrouw en vier keinder hee van zeuven gulden op z’n hochst lèvendig blèven, doar zullen ze toch nie vet van worden nim me nie kwoalik. Mar mot de doar na niks vur doen?

Jan. Nou dè kunde denken we motten bekaant dag en naacht op post stoan bij het fabriek om de aandere werklui [,] onze kameroads die niet stoaken [,] het lèven zuur te moaken deur die achternoa te loopen en uit te jouwen.

Hein. Dès gemein ! wil ik jou is wè zeggen Jan, nou ik van jou zo een en aander heb geheurd weet ik er alles van af en zeg dat die zèn eigen zelvers an die socijalen overgift zen vrijheid hift verkogt vur in hongerloon. Want dè is en hongerloon bruur ; ik zeg met recht dè gullie loonsloaven zijt. Gullie mot op kommando doen wè dè ullie boazen verkiezen, gullie loopt met een toom in julliejen mond net als een trekdier. As de boas an de linkerteugel trekt moette links loopen en as hie rechts trekt motte rechts loopen, en as ge dè niet doet verliesde en hongerloon en ge wordt er uitgestooten. Dè leste wens ik oe van harte toe Jan.

Jan. Joa, Hein dè wens ik ook want ik ben er nie van vortgekommen, mijn aauwers zèn atie broave Tilburgse meensen gewist; as ze nou nog lèefden dan zo dè hun veul verdriet doen. Hein. Wilte wè ge doet Jan schei er aaf dan bende weer vrij man, gooi dè sloavenjuk van oewen nek aaf dan lèefde ten minste wir in vree mee oe zelvers en ge doet oew werk mee plasier, nou ik wens oe het beste heur ik goa noar moeder de vrouw, dag Jan.

Jan. Dag Hein.


 

De tekst is afkomstig uit de Nieuwe Tilburgsche Courant van 29 maart 1902. In de vorm van een dialoog tussen twee arbeiders wordt ingehaakt op een toen actuele werkstaking, namelijk in de fabriek van muziekinstrumenten van Matthieu Kessels. Blijkbaar lag het in de bedoeling de stakers aan te spreken in hun eigen taal en al doende de staking te breken. [ES]