Zo tegen de feestdagen word je al vroeg in de stemming gebracht die daar bij schijnt te horen. Vooral met het muzikale behang in het winkelcentrum.

“Zachtjes gaan de paardenvoetjes...” en “de zak van Sinterklaas..”zijn nog niet voorbij of het “Stille Nacht” en “Jingle Bells” nemen het over.

Zo ook nu in de gezellige drukte een dag voor Kerstmis. Eerst naar de bakker, dan naar de slager. Er waren voor dat van mij ,nog heel wat nummers aan de beurt .

Vóór me stond een grote stevige man met zijn zoontje van een jaar of vijf.

Het wachten duurde te lang en het ventje wilde er vandoor. Met moeite kon pa hem in de hand houden. Zijn pogingen om pa met zich mee te trekken bleven, hoe pa ook riep “dat hij nu maar eens op moest houden”.

“Wie is de volgende?” klonk de stem van de slager.” Ik” zei de man.”De bestelling van

Bisschops. Met een “s” op het eind!” De slager ging op zoek. Iets wat wel wat tijd in beslag nam, totdat ie zei “helaas, die ligt er niet bij”.”Maar dat moet toch,mijn vrouw heeft alles besteld. De naam is Bisschops. Met een “s” op het eind!”

Het zoontje werd ongeduldig en riep “paaa”. ”Hou je mond en sta stil!” bromde pa .De slager zocht verder en het hele personeel werd bevraagd en men zocht.

“Paaa!” zeurde het zoontje onverstoorbaar. ”Stil”zei pa.

“Bij wie heeft uw vrouw de bestelling gedaan?”

"Bij ene Hilda, geloof ik,“ antwoordde pa.

“O, maar die werkt hier geen!“

Paaa!” zeurde het zoontje opnieuw.

“Jaa, wat is er dan!” riep pa geïrriteerd. "Zeg het dan zeurpiet!"

“Andere slager, pa!”