INHOUD JONKERGOUW
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL

CuBra

 

 

Willem Jonkergouw - Acht keer kort

 

_________________________

 

 

HET MEEST

 

Ik loop, Ik loop

Ik loop, loop langs bossen

Loop langs huizen

Ik loop langs mensen

Maar ik loop nog .

Loop nog het meest...

Van huis weg...

 

_________________________

 

 

MUG

 

Eén mep.

Zo ligt ze…

Met vleugels,

hopeloos geknakt..

Helaas ..

Pas toen

is mijn

voornemen

afgezwakt.

 

_________________________

 

  

ZEE-NU-WEN-MAN

 

Een zéér balorige hypochonder

zat te kniezen in het vooronder

en vroeg zich af

ben ik nou ziek.

of kan ik niet zonder?

 

_________________________

 

 

HEEL KLEIN

 

Een heel klein platje.

Een heel klein vrouwtje.

Een heel klein beetje groen.

In de tegelnaden.

En het vrouwtje wacht, wacht,

Wacht, tot de dag is gekomen.

En ze wiedt, wiet en geniet…

 

_________________________

 

 

WAARHEID

 

Tussen bekoring

en bekeuring

zit soms,

verdomd weinig tijd..

 

_________________________

 

 

KLEINKINDEREN

 

Prachtig,

Maar

wij passen niet op.

Wij kijken wel uit..

 

_________________________

 

 

ONS MOEDER

 

We eten

donderdagenavond

middageten

want ik doe ‘n

donderdag

’t vrijdags werk

zei ze.

En wij

hielden daar,

rekening

mee!

 

_________________________

 

 

NU HET NOG EVEN KAN

 

Mijn liefste,

zal ik je vertellen

is mijn alledaagse vrouw

ze is mij al jaren trouw.

Ze doet alles op het nippertje.

Ik noem haar mijn

nippertjesvrouw.

 

En altijd al zei ze “nee.”

Waarna ze het

op het laatste moment

zoals op onze trouwdag

toch net nog even dee..

Zo ging het altijd en bij alles wat ze wou.

Ze was en blijft mijn

nippertjesvrouw.

 

Zelfs als we vrijden

Gebeurde dat net op tijd.

Ze werd zwanger op het nippertje.

En ons kind kwam precies op tijd.

 

Als ze wegging gaf ze me snel een kus

en haalde ze op het nippertje haar bus.

Zo besliste ze nooit gauw,

mijn nippertjes vrouw.

 

Maar eenmaal vroeg ze

“als we later oud zijn”.

Wat ik dan nog wou ?

Als het nog even kan

Hetzelfde..

Ik blijf haar trouw.

Want ze was -en is- en blijft,

Mijn, nippertjesvrouw...

 

Willem Jonkergouw