INHOUD JONKERGOUW
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print deze Pagina

COCA COLA

 

Er was ooit een tijd waarin we nog geen Coca cola kenden. Cola, was als frisdrank uit Amerika overgewaaid toen men daarginds vond, dat tijdens de oorlog de hier in Europa strijdende soldaten hun eigen "cola" niet mochten missen.

 

In mijn herinnering -- het zal in het midden van de jaren vijftig geweest zijn -- kregen we door de cola-industrie ter kennismaking gratis Coca cola uitgereikt.

 

Even voor het avondeten kwam er een vrachtwagentje onze straat in gesukkeld. Het was volgeladen met kleine tailleflesjes cola, die superkoud en dampend van de condens tussen grote ijsbrokken lagen opgeslagen.

 

Bij de gezinnen die een televisieantenne op het dak van hun huis hadden werd aangebeld, en de bewoners kregen per gezinslid één flesje van het bruine nat aangeboden. Men werd verzocht om naar het televisiejournaal te kijken. Daarna volgde immers een van de eerste tv-reclames over coca cola! Zo lieten die Amerikanen ons ijskoud kennismaken met iets wat zij al jaren kenden.

 

Na het consumeren werden de lege flesjes weer opgehaald. Als enige tegenprestatie werd verlangd dat iedereen een formulier met vragen betreffende de smaak invulde. We deden dan ook nieuwsgierig als we waren, braaf wat ons werd verzocht.

 

Een kleine bijkomstigheid was dat ons moeder voor het eerst van haar leven nasigoreng had klaargemaakt. Weliswaar nog wat papperig (vroeger moest alles goed gaar zijn, waartoe ze dan de pan rijst in een deken wikkelde en diep in het grote bed toegestopt liet doorgaren).

 

Voor het eerst dan ook maar ook sambal geprobeerd bij de eerste cola! Die combinatie was prima! Ware het niet dat ik na de eerste hap nasigoreng een slok cola nam met nogal wat koolzuur, die zich meteen via mijn neus naar buiten werkte. Ik liep proestend en naar adem snakkend, naar buiten. De ó! zo hete sambal, samen met de eerste cola in mijn neus! Ik voel het nog branden als ik daar aan denk. Een moment dat me dus goed is bijgebleven!

 

Onder oud-collega’s raden we nu nog wel eens naar iemands leeftijd. Is ie van vóór of van ná de cola? Vragen we ons dan af. Een lichting apart! Je hoort daar wél of helemaal niet bij! En er is met zo iemand dan ook weinig meer om over mee te praten...