INHOUD JONKERGOUW
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print deze Pagina

FOTOGRAAF

 

Nog op de kleuterschool of beter gezegd de "bewaarschool" van vroeger is er ooit een foto van het klasje geknipt waarvan ik deel uitmaakte. Ik zie het nóg vóór me! We liepen in een rij naar de speelplaats van de grote school. Daar aangekomen stelde de zuster ons op. De fotograaf zou komen.

We moesten die middag allemaal een schoon schortje voor. Ik dus ook. Jongens en meisjes droegen indertijd hetzelfde. Een proper wit schortje was het. Zo een met een boven en onderstuk met ertussendoor een rood witte rand, vol kwekkende eendjes. Omdat ik ook toen al niet de grootste was, stond ik rechts vooraan.Voor de lezer links dus. Achter me stond nog een rij kinderen en dáár weer achter een houten bank uit het gymlokaal, waar een stel kleuters bovenop werd getild.

Daar was de fotograaf! Er kwam een man in een streepjespak de speelplaats op met een groot statief bij zich waarop een houten kast was gemonteerd. Van voren een geelkoperen kijker waarbinnen een rond glas spiegelde. Hij bukte zich en kroop onder een groot zwart doek. Diep weg achter het enorme apparaat. In zijn hand had hij een lamp. Een lamp zoals ik die wel eens op een rouwkoets had gezien. Hij wilde dat we héél stil zouden staan. Zodra we een flits gezien hadden mochten we weer bewegen. Het moet een "carbidlamp" zijn geweest die toen voor "flitslicht" zorgde. Een grote zwarte glasplaat ging in het toestel, we stonden stil. De man trok aan een koord en plof! Een doffe flits! Het was gebeurd! De foto was gemaakt! Langs het poortje aan de Lanciersstraat gingen we in een lange rij weer terug naar de klas. De foto, heb ik bij mijn weten nooit gezien. Of misschien toch?