INHOUD JONKERGOUW
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print deze Pagina

JAARVERGADERING

Vijftien jaar lang, was ik lid van de Kunstkring "de Kunstvrienden". Er waren zo’n zeventig mensen lid, van die club en er werd wekelijks door iedereen op minstens één avond, geschilderd of getekend onder de bezielende leiding van een beroepskunstenaar. Ieder jaar hield men kort na oud en nieuw, een jaarvergadering in het atelier. Deze bestond altijd uit een officieel gedeelte, waarin bij stemming besluiten werden genomen of nieuwe bestuursleden werden gekozen en de kascommissie haar verslag deed. De notulen van de vorige jaarvergadering werden voorgelezen en goedgekeurd.
Rietje, heette ze. Een kleine vriendelijke vrouw van weinig woorden die ieder jaar een keurig en kloppend jaarverslag, wist af te leveren. Op de vraag van de voorzitter of er nog op- of aanmerkingen over de notulen waren kwam nooit een enkele reactie. Rietje moest maar aannemen dat we het goed vonden en dat ze het goed had gedaan, alsof dat we het niet gehoord hadden. Ondankbaar werk, leek me dat.
Totdat ik op de vraag van de voorzitter om op- of aanmerkingen een luid "ja!" liet horen. Daar ik nogal achterin had plaatsgenomen, draaiden alle hoofden zich nieuwsgierig naar me om.
Hoe durft hij! Rietje, werd er wat verlegen van. Goed verslag hoor, Rietje! Gaf ik als mijn commentaar! De formele sfeer was doorbroken. Rietje liet me weten dat ze blij was nu eindelijk eens wat aandacht, voor haar verslag te hebben gekregen. Het was eventjes minder gewoon om de dingen zo maar te doen, omdat ze nu eenmaal gedaan dienen te worden. Ze had eer van haar werk en dat verdiende ze!