Piet Verkuijlen
Twee Tonpraote:

Pietje van de Kaawekaant & Peerke den Ballekètser


 

PIETJE VAN DE KAAWEKAANT (Leuterconcours 1994)

Goejenaovond saome!

Ik zèè gaon gòlleve. Vruuger wier ik al onpaaselek as ik ut wôord heurde. Ik wier al zêeziek as ik den aafwaas di. Van störrem in un glas waoter zaag ik drie daoge gruun. De pont van Vlissinge naor Brèskes wôog veur mèn wèl 500 kilo. Ik ha nèt zonnen hêekel aon gòlleve as mun vraaw aon baore. Wie ha dè naaw ôot gedòcht, Pietje van de Kaawekaant êerelit van de irste Tilbörgse gòllefclub. Jao, dè viel nie goed bèj ons in de femielie en zeeker nie aon de wèèreme kaant, die waare gloejendeg. "Jonge toch," zi onze vadder, "haawt oe èège bèj oew vèèrekes." "Och paa," zi ik, "die hèn ze daor ommers ok."

Ik hè mun èège mar gelèèk hillemòl in ut pak gestôoke, want ge wilt toch goed veur den dag koome, nie dan? Want zon gòllefclub, meense, dè is toch unne wèèreld op zun èège. Nimt naaw zon pak. Mun broek is ötgevoerd in unne gèèlgruune rööt van originêele Engelse tweed, medèl drolleevangèère. De keus van de stof is van mun vraaw. De broek is mee opzèt wè kort gehaawe, omdè't ur dikkels ontzèttend nat aan toegao op de links. En rèèchts ok. De schoene, gemaokt van kalfsboxlèèr, zèèn absoluut waoterdicht, dè vanweege de nathiele. De zôole zèèn veurzien van un èxtra diep prefiel, want aanders koste wèl us onderöt gaon. Want ur lee zo hier èn daor nogal wè kaawe kak bèj ons op de club, èn as ge daor invalt dan staode d'r gekleurd op, want dieje kak is ur in de bekènde zeuve kleure. Ut jèske is un kepie van unnen originêele Tilbörgse boerendracht. Vervaordigd bèj De Pöö in Gôol èn ötgevoerd in kröökezèèkers blaaw. Ut sjaoltje is in dezèlfde rööt as de broek. Ut gehêel wort gecompleteerd dur bèjpaasende sòkke èn un gòllefcap.

Mun vraaw zi: "Jonge, zörregt dè ge nie teveul in de gaote lopt in ut begien, want dan brikte oew bêene nog veur ge begonne zèèt, èn verlôochent oewen komaaf nie." Die meense daor die zien in unnen ôogopslag wè ge mekêert. Ze kèèke oe dan zo us aon, en dan heurde ze zègge: "Den diejen die hee toch al gaaw unnen handycap van 25 of mêer." Dan zèè ik toch wèl us benuut wè veur unnen handycap die meense hèn die den hillen dag in zon illetriek waogentje rondrèèje. Die zitte dan toch gaaw aon de 100 of mêer.

Mar veurdè ik daor toegelaote wier, meense, dè ha nog hil wè voete in èèrde. Op unnen goejen dag zi de veurzitter: "Pietje, wat mij betreft, kun je komen, maar we moeten je nog wel balloteren, al is het alleen maar voor de vorm." Ik zi: "Daor blèèfde gullie us môoj mee oew jatte vanaaf. Aon mèn lèèf gin pollenaise. Ze hèn pas geleeje mun amaandele nog getrokke, dus ginne flaawekul. En mee de vörrem zit ut ok wèl goed." "Maar mijnheer toch," zitie, "dat doet helemaal geen pijn, maar het moet wel gebeuren, dat zijn de huisregels." Ik mos toch us langs koome. Afèèn un aafspraok gemaokt, èn ikke d'r naor toe.

Naaw meense gelêûf ut of nie, mar ik hagget gin vèèf èlle brêet. Ik wier ontvange in de bestûurskaomer. D'r waar un man of vèèf, waorvan tweej vraawe. Ik dòcht: "Och gòd, ok dè nog." En dè spul zaat mèn daor toch ongegenêerd aon te kèèke, ik wier d'r gewoon verleege van. Zullie stèlde d'r èège veur èn ik zi: "Aongenaom, Piet van de Kaawekaant." De veurzitster vroeg of ik mun aantesedènte kos laote zien. Ik zi: "Daor hè'k nie mee gereekend, die ligge töös. Mun vraaw ha ze nog èxprès gewaase èn gestrêeke, mar ik zèè ze èècht vergeete." "Mogen we dan misschien uw c.v. eens bekijken?" vroeg ze. En ik hè wèl paas unne nuuwe c.v., zo êene mee turbo èn alles d'rop èn d'raon, mar wè hee dè naaw mee balletêere te maoke. Ik zi: "Vraawke, witte wèl wè ge daor vraogt, die is nie te tille." Ik dènk gadjuu dè's twee kêer mis. Dus meense wè doe ik: ik lèg hil munnen stambôom op taofel. Daor kêeke ze toch wèl van op, zonne stambôom ha'n ze nog nôot gezien. "Indrukwekkend!", ziter êene. "Ja, hij heeft wel kaliber!" zi den aandere. Toen ziter zon vraawke: "Ja, wat mij betreft mag hij komen. Ik denk dat we met Piet een vorstelijk lid binnenhalen." "Beste Piet," zi de veurzitster van de kemissie, "ik heb de eer om jou in onze club aan te nemen voor de rest van je leven, en wel als erelid. Proficiat kerel en welkom. Jouw verdiensten voor de club zijn nu al zo groot dat ik dit gerechtvaardigd vind." "Och jonges," dòcht ik, "gullie most us weete." Hullie han de grond veur de gòllefbaon un paor jaor geleeje veur goej gèld van mèn gekòcht, èn toen ha'k bedonge dè ik êerelit zo wòrre. Sinds dè't daor waoterwingebied gewòrre waar, waar traawes dieje grond veur mèn toch ginne pèèptabak mir wèèrt.

Ik hè t'r wè aon de stok gehat mee dieje menêer Stok van de waoterlaajing. Overal zittie mee zunne grèèze bèj. Hèj zit veur un fraksie in de geminteraot. Stao tot aon zun lippe in't waoter. En tot over zun ôore in de gòllefclub. Ik kos ur gin rèèchte vôor mee ploege. Mun pèèrd môog 'r nog nie pisse, dè was slèècht veur ut grondwaoter, jao hukkum! Naaw is't waoterwinstgebied. Van boove steeke ze d'r de spa in en hèn d'r un gòllefbaon van gemaokt èn van ondere tappe ze'r de spa ööt. "Prise d'eau" hiet dè daor. "Cote d'or" waar unnen beetere naom gewist. Mar, alles bèj mekaor hè'k ut goed geschôote. Mun schaopkes op ut drêûge, èn veur de rèst van mun lèève 18 höllekes om vrej op te speule. Wie maokt me wè!

Want zon gòllefclub meense, dè is toch unne wèèreld op zun èège. Wè wèj röögt noeme, hiet daor the rough. As ze't over ut gruun hèn, dan schrèève ze green èn ze zègge grien. Gaoter mar aonstaon. En ze begiene waor ze teej drinke, op de tie. Die kaole plèkke waor de kenèène ut êene hol nao ut aandere groeve, daor hèn ze zaandbakke van gemaokt, dè noeme ze dan bunkers. Naaw dan zèèn wèj wèl aandere bunkers gewènd.

Bèj ons op de gòllefclub hèn ze 18 baone op de baon ligge, mee ieder aon ut ènd un gat. En agge dan zèllef ok nog un goej baon hèt, dan kunde daor zo op. En dè hiet in ut gòllefs the fair way. Op de 19e baon, daor is ut aatèj prèès, daor skôor ik in de reegel nogal hôog, daor is de ketiene. Oh sòrrie hôor, ik bedoel ut paviljoen. Ik hè d'r gin moejte mee om daor zonne kêer of vier aachtermekaor te skôore. En dan ginnen eagle, èn ook ginnen birdie èn ook nie mee unnen bogey, mar ammòl hole in ones.

Ut miljeu staoter hôog in ut vaondel, d'r maag allêen gemist wòrre mee kunstmist. Straks leeter allêen nog mar kunstgraas. En alles is ur êenrichtingsverkêer, van ut êene hòl naor ut aandere hòl, èn as ge kaans ziet om mee fèftig per uur over de baon te gaon, dan zitte in de gruune gòllef.

Agge d'r wè verstaand van hèt, is ut un hardstikke leuke spòrt. Mar ik kan d'r nog gin bal van. D'r wòrt gezeej dè gòllef un èèchte Engelse sport is, mar dè gelêûf ik nie. Gullie zut tòch ok wèl geleeze hèn dèter un stèl van die grondvruuters op den Aawen Dèèk un jaogerskampke hèn gevonde van un paor duuzend jaor aaw, is't nie. Daor is niksnie van waor. Ik zèè daor zèllef ok us wiste kèèke, èn ik hagget zôo gezien. Alles wèèst d'rop dèter daor un stèl flink mòt hèn gehat over un spèlleke gòllef. En dè's goed öt de haand gelôope. D'r laage böllekes en van die slaghaawte èn..... dooje meense. En naaw dènk ik dè onder aon diejen Aawen Dèèk den irste gòllef-ôorlog is ötgevòchte. Dus meense, zo lang wòrt ur in Tilbörg al gòllef gespult. En naaw kan ut zèèn dè Engelaand toen nog aon Neederlaand vast zaat. Mar dè wil nie zègge dè de Engelse ut hèn ötgevonde, want ut kan nèt zo goed vanöt Tilbörg zèèn overgewaajt. Want toen ut in Engelaand nog donker waar, han wèj al un medèrne industriestad.

Ze zèèn ur van alle mèrte töös bèj ons. Spisjaole daomespèllekes, gin prebleeme: waotergòllef. En daor hè de gadoome kenòllies bèj: ge kènt ze wèl, medèl kèrresîêr, van bove tot onder in de pied de poule gestôoke, un paor van die strööse pôote d'r onder. Die zèn d'r pèrmanènt, daor hè de as manskèèrel nog nie van gewonne. Die slaon de krulle in de baon. Op de 19e hèn ze daor un spisjaol vraawedrankske veur ontwikkeld, de coupe soleil.

Aafgelôope zaoterdag waar ik zoas gewôonlek wir us vruug op de baon. Bööte mèn ginnen hond te zien, behalleve diejen Dötsen hèrder dan die hier aatèj rondlopt. Wie trèf ik daor op de 19e mee un tas wèèreme sjeklaademèlk in zun haande? Tinus Jaaaanse, unnen aawen schôolkammeraot. Hèj zi: "Verrekt kerel, hoe gaat het met jou? Speel jij hier ook?" Ik zi: "Jao Tinus, ik zèè hier êerelit. En gèj, Tinus, wè doede gèj hier?" "Ik ben hier vandaag met mijn neef, Jean Arnaud." "Hè de soms zin in un pötje, Tinus," vraog ik, "of hè de al mee Jean en Arnaud aafgesprooke?" "Ja, dat lijkt me wel," zitie, "en by the way, ik heet voortaan Bas. En ik zou het fijn vinden als je me ook zo wilt noemen." Ik zi: "Dè's goed Bas, en hè de soms unnen handycap, want dan kan ik daor reekening meej haawe." "Nee hoor," zitie, "ik denk dat wij wel aan elkaar gewaagd zijn." Hij zaat in de kompjoeterbraonsj zitie. "En Pietje, wat doe jij eigenlijk tegenwoordig?" "Ik? Ik rentenier", zi ik. Daor kêek ie tòch aorig van op. Afèèn, ik mun verhaol gedaon over munnen grond, en dè'k naaw êerelit waar. En hèj wier steeds gruuner. Ge zaagt um haost niemer afsteeke teege de grien. Ik zi: "Maag ik us wè vraoge, Bas?" "Ga je gang kerel", zitie. "Wè betaolde gèj naaw zon bietje per jaor aon kontrebuusie?" "Dat gaat je geen mieter aon!" waar ut aantwôord. Ik zi: "Tut tut jonge, zonne grôote mond in zon sjiek pak. Dè ha'k van jaaw nie verwòcht. Mar as die hier ok spult, dan vraog ik ut um zèllef wèl." "Wie bedoel je?" zitie. Ik zi: "Diejen Mitterand, gèj dènkt zeekers dè ik gin fraans kèn zeeker!"

Ik zal ut jöllie nog stèèreker vertèlle. As ik Fraans nie gekènd ha, dan ha'k naaw hier nie gestaon. As ik gin lit waar gewòrre van de akkedemie veur tonpraoters en aandere saawelèèrs, dan ha'k tòch nôot ut lèf gehat om in de ton te stappe. Ik hè'r verèkkes veul gelêerd, daor bèj ons op de akkedemie. "Man èn pèèrd noeme", zi Rinus van Bèèrkel. Kiske Koole zi: "Ginne vööle praot verkôope, daor winde niks meej." "Ginnen stèèrken draank gebrööke veurdè ge in de ton stapt." Van wie die is, dè kunde zeeker wel raoje. Van Sjef Robbe kreege we de vòlgende lès mee: "Haawt oe èège aon oew onderwèèrp, dè doe ik ok en dè wèèrkt. En hard kwèèke is nèrgeraas veur nôodig." Fraans Wèènmaggezèèn lêerde ons de fèène knipkes van ut opkoome en van Jace van de Vèn lêerde we hoe ge op un grandiejôoze menîêr af kunt gaon. Mar as we slaoge, hee Fraans gezeej, dan wòrre we ammòl deur um persôonlek gekust. Dan krèège we de academie kus..... van de rèctor magnificus.

Ik zieget al himmòl veur me. Un Tilbörgse akkedemie mee unne fraanse slag. Hoezôo Tilbörg medèrne industriestad? Tilbörg wèènstad, medèrne akkedemiestad! Mee internasjenaole alluure. En ik zie ons daor straks al staon as wèj un êeredokteraot krèège aon de Sòrbon in Parèès. En ik heur ze al zègge: "Voici l'Academie de Saauwelèère et de Leuterèère Tilbourgoise. "Nèè de's niks", zulde zègge. En dan wòrre wèj meschient wel onderschaaje deur diejen zèllefden Mitterand en dè ammòl omdè Bas nie aon mèn kwèèt wo hoeveul kontrebuusie dètie mos betaole.

Den Bas en ik han ons gemèkker bèjgeleej. Hij ha wèl ingezien dè ik veurtaon unnen hêer van staand waar. En ik ha wèl begrêepe dè den Bas nog aatèj den zèllefden Tinus van vruuger waar. Zo ziede mar meense, zon gòllefclub dè is toch unne wèèreld op zun èège.

Gòllef, dè's un spòrt veur meense die veuröt wille. Kèèk mar naor mèn. Bèj ons op de club, daor ziede't gelèèk rondlôope, van art-deco tòt nouveau riche, òftewèl van Aarts en Co tòt Heuvelpôort. Gruun Links heeget belang van ut gòlleve ok ontdèkt, die koome d'r èège bèj ons op de links rèèchts oriejentêere. Dè's goed veur durren imagoo en veur un eeventuêele koaliesie mee de V.V.D bèj de koomende verkiezinge. Prins Louis waar nôot aon un twidde ambtstermèèn toegekoome zonder zun kenèksies van de gòllefclub. Mar as ie zunnen gòllefclub nèt zo vaasthaawt as zunnen sèpter dan zal ie nie veul under par speule. Gèrrit Bròks komt gòlleve zo gaaw as zunnen rug ut toelaot èn ur unnen nuuwe stoel in zun gòllefkèrke zit. En hèj zo tòch zo gèère unnen kêer teege Houben speule, mar hèj verèkt ut om um öt te nôodige. Maay Wègge zit bèj ons in de kemissie baononderhaawd. Mar dè ha ik ok gekund, ut êenige wè ze zi is: "Maaj wèg, maaj wèg!" En dan zèèn d'r aatèj nog meense die d'r èège laogdunkend ötlaote over de gòllefsport, mar dè is onverstaand. Die zègge: "Gòllevers, die spòrte onder ut waandele." Mar ut zèèn mist de jongelööj die dè zègge. Zèllef te lööj om jong te zèèn of om un stukske te lôope in gòds vraaje netuur. Die speule liever un partaajke poelbiljèrt, dè'is hèndiger, daor wor de nie zo muug van èn ge staot nog dreug ok.

We zèèn lèst us ötgenôodigd om èrgeraans aon de kust te koome speule. Daor is toen wèènig van terèècht gekoome. Daor kwaam nèt hil diejen waoteroverlaast öt de Maos veurbèj gedrêeve, èn hil de baon liep onder. Ut lêek wèl un internasjenaol vloedgòlleftoernooj. We kosse ons vêege lèèf nog nèt rèdde deur op unnen bunker te klimme, unnen èèchte wèl te verstaon. D'r laag ur nog êenen in ut waoter èn die riep steeds mar: "Hilfe, hilfe, ich versaufe." Ik riep: "Jonge, ha mar lêere zwèmme in plaots van Döts." We kossen um nog nèt op dun bunker trèkke, aanders waar ie gesneefd. "Vielen dank", zitie, "sie haben mein Leben gerettet." Ik zi: "Bedank jöllieje paa mar jonge, ok öt naom van de rèst, want aanders waare we meschient ammòl wèl versoffe."

Ik zèè al zèg ik ut zèllef bist fanatiek, ik zal nie gemak töös blèève. As ut mar èfkes wêer is dan zèè ik op de baon, rèège of wènd, gin prebleem. Mist is wè laastiger. Mar witte wè èèreg is? Wintertêene. En witte wè nog èèrger is? Sneuwballe. Dan kunde't wèl vergeete. As ut èècht baomeswêer is, dan blèèf ik töös èn speul ik un partaajke in de kaomer op ut klêed: Perziese gòllef. En witte gullie wè ik doe as ik nao unnen langen kaawen dag töskom van de baon? Dan gao ik in têerepie. Dan krööp ik lèkker in mun wèèrem gòllefslagbad en laot hil dun dag nog us de revuu pesêere. En dan kèèk ik waor ik diejen dag gaote hè laote valle. En waor ik in ut vervòlg èxtra op mot lètte. Want nondejuu, un goej lit maag nie verslappe. Giestere wo ik nèt gaon oefene mee munne vaaste oefemaot Jos Klapzaand. Komt ur un mènneke naor me toe en vraogt: "Wilde unnen caddy menêer?" Ik zi: "Dè's goed munne jonge, dè zal wèl smaoke èn doeter veur Jos ok mar êene en veur oew èèges ok. Hier hè de unne knaak èn haawt de rèst mar."

Nou meense, mèn kèrwaaj zit ur op. Irst nog èfkes naor de 19e veur un paor hole in ones èn dan naor höös, naor mun gòllefslagbad. Iederêen in de zaol bedankt veur den bèjval en ut aplaaws. Spisjaol degeene die ok klapte as z'ut nie snapte. Want dan klapt de rèst vanèèges meej. En of ge naaw ut vòlgend jaor op dun Heuvel nog meugt vrèèje in oewen ootoo of nie, dè zal mèn wòrst weeze, mar as ur den lindebôom nog stao dan zèè ik ur ok wêer. En as ie ur niemer is ok!

De groete èn tot ziens,

goejenaovond saome!


PEERKE D'N BALLEKÈTSER (Leuterconcours 1995)

 

 

Au clair de la lune

Pierre joue jeu de boules

as ie nie kan winne

pèèrt ie z'op dur smoel

tout de rattaplante

avec veul plaisir

au clair de la lune

Pierre gao aon de zwier.

 

 

Goejenaovond saome!

 

Ik zal mun èège èfkes vurstèlle. Mènne naom is Pierre P. Tanqué. Vur vriende Pietje Petank èn vur mun teegestaanders Peerke d'n Ballekètser.

Jeu de boules is zo as ze dè in ons jargon zègge: Simple comme bonjour. Ge hèt ur nie mêer vur nôodeg as vier man, twaolef bòlle, goej wêer, goeje zin, un flès vin rouge ordinaire, un pièce de pain de stòk èn un kòsjenètje òftewèl un klötje. Kòrtom: du vin, du pain, Dujardin et du jeu de boules au vert pré. Òf op zun Döts: Wein, Weib und Gesang auf der grüne Wiese mit Schwarzbrot und Jägermeister. Èn dè mot kunne op dun dag van vandaog. Dè mot kunne in ut raom van de Eurepeese gedaachte. Waant tis naaw op de kòp aaf fèfteg jaor geleeje dè in ons laand de vrèèjeghèt is ötgebrôoke èn tis nog zwaor klôote. Dus meense, gao jeu de boule, èn ge lèèft comme Dieux en France. Ge kunt ur hil oew agrèssie in kwèèt èn ur valle hòst nôot gin dôoje bèj. As ut twaolef twaolef gelèèk is, dan zègge ze bèj ons "douze et mort". Wè zo veul betêekent as "de dôod of de gladdejoole". Lèst is ur daor êenen in geblêeve, ons aller Jan. Die naam ut wè te naaw meej de spèlreegels. We hèbben um de partèj nog poost mòrtum laote winne èn dè pèr tillegram saome meej unnen bos gladdejoole naor Petrus laote stuure:

 

Jan van Ballegooien

Zeuvenden Heemel, Mèlkwèg 342

Pòstkoode 4711 Pax Christie

Junivers

 

Afzènder:

P. d'n Ballekètser

WÈÈRELD

 

Dè gao teegesworreg ammòl. Simpel oew verhöösadrès opgeeve èn de K.P.N. zörregt vur de rèst.

 

Dees spèl is zo verslaovend dè de regêering van plan is om op grôote schaol graotes bòlle öt te gaon dêele in de kòffiesjòps. Vraog me nie hoe ut kan mar pròffetêert ur van. Waant as Hoeben èn Brokx saome dur êen deur kunne dan kan vurtaon alles. Ik hèb ur us êene gezien, die stond saoves om èllef uur nog te gooje. Hèj ha hil dun aovond de stèrre van dun heemel gegoojd, dus ut begos al aorig donker te wòrre. Nao twee flèsse rooje wèèn èn êen stòkbrôod, snapte ie mar nie dèttie de maon nie kos raoke. Èn toen ur dun aanderen dag un stukske af waas zittie: "Ziede naaw wèl dèt gao!"

Ikzèllef zèè dur aon verslingerd geraokt in La Douce Fraance, en vacaance zogezeet. Ur is tòch niks schonders op de wèèreld as saoves nao ut wèèrem eete in plaots van dun aafwáás te doen un spèlleke jeu de boules te speule. Dè gao soms zôo: "M'sieu, voulez vous jouer avec mois?" zi zon spètter öt de Provence teege mèn. "Naturellement!", zik toen op mun bèste Fraans. "Non non pas ça", zisse, "mar Jeu de boules!!!!!!" "Oui oui", zi ik. Dus ik zeej: "Allez kom aon, jouer van hier tot aon de plee et retour?" "Oui oui", zisse, "c'est bien." "Wie speule dur nog mêer meej?" vroeg ik. "Ma père et mon mère" zisse. Dus stèlde ik mun èège veur: "Enchanté, m'sieu, madame, Piërre d'n Ballekètsèèr." Èn dan gong ut ur op, zo fannetiek as ut grôot waar. Wèl unne kêer of vèèf aachtermekaare naor de plee en trug. Meej tussedur un slukske wèèn èn un stökske brôod. Èn dan laag ik in un gewonne pesiesie, èn dan pèèrde le père dur nog gaaw êene tusse. "Millard de jus d'orange, dressoir et portefeuille", kwêek ik dan. "Tombez tòch pour mon part hillemòl gebakke." Jao, jao, ik kan wèl zègge dè de liefde vur ut spèl daor begonne is.

 

Mar naaw gaon we niemer naor Fraankrèèk. Mun vraaw krêeg ur ammòl jêûk!!! Aon dur haande. Dè kwaam van ut aafwaase zisse! Èn ut laag nie aon de zêep, mar aon ut waoter zisse. Ik hè nog van alle sorte waoter geprebêerd, Spa Rôod, Spa Gruun, Lourdeswaoter, Chaudfontaine, Barleduc. Prise d'eau èksprès meegenoome öt Tilbörg. Mar dè haolde gin van alle wè ööt. Dun dòkter docht dèt un aandere ôorzaok ha. Spiechoosemaaties zittie. Mar daor dènk ik zo ut mèène van. Ut heej niks meej de spieche te maoke èn nog veul minder meej Somalië. Vòlleges mèn is ut puur sjallezie, omdè ze nie meej kos speule. Jao, èn tis nie dè ze gin bòlle heej, dè nie dè. Ze heej zèlluf ok un sètje. Jao wèl nie van die grôote nèt as ik. Mar de lèste tèèd gaoget ammòl niemer zo vlòt. Ik dènk dè ze meej dun ôoverlôop beezeg is. Ze stao dun hillen dag te daampe èn te pèrmetêere. Wè ik ok doe, dur dugt ginne flikker van. Èn as ik niks doe, krèèg ik nog op mun klôote. Mar onder ons gezeej èn gezwêege, she is a bad looser. Jao, dè kan ik gerust zègge, waant ze zit wèl in de zaol, mar ze kan gin strêep èngels.

 

Mar naaw èfkes hil wè aanders. Meej ons moeder hak ok nog bekaant mòt gekrêege. Èn dè kwaam omdè ik zi dèk fraankoofiel gewòrre waar. Ze zi: "Dè kan wèl zèèn, èn tis meschient bist unnen aorige jonge dieje Fraank, mar ge hoeft ur nie meej over de vloer te koome, èn daormeej öt. Waor begiende tòch aon, èn dè op jaawe liftèèd. Hèdde gèj dan hillemòl gin schòmtegevuul mir? Ge gaot ur mar meej naor Spanje, daor zitte nog mêer van die manne, èn blèèft'r mar woone ok. Dè ge aon peedoofielatelie doet, sois. Die zeegels kunne nog ôot veul wèrt wòrre." Naaw zèèk mar lid gewòrre van un klup, Jeu de boules à Were Di. Daor bèj Were Di, daor wòrt ok gehakkiet èn getannist èn die bòlle ligge in dezèlfde örde van grotte. Dè paast mèn wèl waant witte wè dan leuk is? Ons baone ligge vlak nèffe ut hakkievèld, èn daor motte die mènnekes van de treener ammòl zo hard meugelek op gôol schiete. Èn daor rol ik dan zo kwansöös wèl us êen van mèn bòlle tusse. Dan kunde laage, kepòtte stiks, dooj kiepers èn gao zo mar deur.

 

Wèj speule èlk jaor zo wè ammiekaole toernemènte. Bèj Peerke Donders vergôoje we èlk jaor de Route Croix Pèèr Dondère, de krööswèg zogezeet. Daor is ut onze grotste zörreg om veral gin bild te raoke, waant dan dondert daor alles in mekaor.

 

Irste staosie, Zisde hoofdstuk, Dèrtiende vèrs.

Dorus van Spaondonk naojt Malchus un ôor aon.

 

Tusse Tilbörg èn Bezooje

Stikke de meense van de vlooje

La La La LaLa La LaLa

 

Twidde staosie, Vierde jöönbos, Dèrde sèlderiebèd.

Jean Moyenne raokt Maria Magdalena op un ongelukkege plaots.

 

Zakkem plaotse, zakkem tikke

Mèènen èèzere teege zèènen blikke

La La La LaLa La LaLa

 

Dèrde staosie, Twidde slaojbèd, Vèfde knolderedèès.

Francois de Charrot blèèft meej zun bòlle aachter ut kröös haoke.

 

Zakkem knippe zakkem schèère

Of zal ik um veur zun bòlle pèère

La La La LaLa La LaLa

 

Witte wè schôon zo zèèn? Ut zo schôon zèèn as we ut koomend jaor un grots jeu de boules toernôoj kosse haawe vur hil Tilbörg. Déés tèr geleegenhèj van de plèchtege trugplaotsing van WILLEM II op zunnen sòkkel, saome meej zun vier maogde. Tusse twee haokskes, die zèèn traawes ok meej gerèsterêerd. Van twee dur van waare de vlieskes gescheurd. Die zèèn onderhöts genaojt en daornao gebietakt, zo dètter gin vööl in kan koome. Èn die aandere twee zèn behaandeld teege bronswörrem.

Mar om trug te koome op dè toernôoj, ut Grand Concours de Pétanque Guillaume Deux. Dè haawe we in dun baawput van de Knutsklutser want die staoter vurlôopeg toch nog nie. As ut rèègent, dan kunne we aaltèj nog ötwèèke naor dun Heuvelpôort. Daor gôoje we dan tweehonderd kuup zaand in èn t'is vur dun bèkker èn die maag ur dan graotes stòkbrôoj leevere. Millard de jus d'orange, dè zo wè zèèn. Èn ast toernôoj dan afgelôope is, dan pèère we dè zaand gewoon op dun Heuvel. Die is teege dieje tèèd tòch allang aawtoovrèj. Gras inzaoje, un paor jong lindebumkes dur op èn klaor is Kees. Daor kunne we dan wir un paor jeu de boules baone op aonlègge. Daor kan èn maag niemaand op teege zèèn, waant de overhèj wil kòste wèt kòst nuuwe baone schèppe, èn ut maokt nie ööt wè vur baone ut zèèn zi Wim Kok. Ut zèn nog dêeltèjbaone ôok, waant dur kan op unnen schôonen dag wèl taageteg man op êen baon. Ge kunt dan ok gadoome zôo van de baon op ut teras stappe, waor ge dan onder ut genòt van unnen dubbelen Trappist of unnen Chateau Migraine kunt geniete van unnen Coque au Vin, unnen Boule à l'Escargot, òf gestôofde klötjes in Madeira-saaws. Millard de jus, dan hè de ut tòch as un löös op unne zêere kòp, nie dan.

Van Görp is ur veur zittie, èn dè is mar goed ôok. Waant as ge daor as Gruun Links nie vur zèèt, kunde oew èège beeter Kaaj Rèchts noeme. As onze Willem dan wir trug stao èn hèj kèkt vurtaon de goeje kaant ööt, èn ie zie daor dè gruun heuvellaandschap, omringd deur un stèl jong lindebumkes, dan heetie èndelek zun kôoningswaaj trug. Dan zal zun gemoed wèl volschiete. Mar gin prebleem, waant dè lopt dan wèg in de fietsekèlder die daor hillemòl gekammeflêerd wòrt aongelee.

 

Munne maot Jos Camembert et mois waare dees jaor gesillektêerd vur dun Dutch Open van Bèlgieje, un driedaogs internasjenaol toernôoj, dè gehaawe wier aon de oevers van dun Èèzer. Die is de lèste jaore zo verroest dè ut nie ötmaokt of ur unnen bòl mêer of minder in terèècht komt. Ut êenige wè daor nog aon vis ötkomt, zèn sardientjes in blik. Wèj wiere ondergebraocht in ut treeningskaamp van de Bèlze Oolimpiese ploeg. Die waare daor zwaor aon ut treene op un paor tiepies Bèlze vòlksspeule die ze gèère as dimmestraosiespòrt won premoote in Atlanta. Diskushappe, spêervange èn koogelkòppe. Wèj sliepe snaachs in bungaloo-tènte, mar zullie stonde meej taageteg man rèèchtop in twee stao-kèrrevèns te slaope. Ze zèn ur in den Bèls dus nog nie aachter dè ge daor ok in kunt ligge. Meej êen van die koogelkòppers hèn we nog veul malleur gehad. As Joske unnen bòl mar èfkes te hôog opgôojde, dan zaat die ur tusse meej zunnen Bèlze patat. Mar dè hèkkem aafgelêerd. Ik tierêerde meej links èffèkt op Jos zunnen bòl, zo dèttie meej veul schwung omhôogkwaam. Rèèèècht in die Bèlze vruut. Al zun taande waar ie kwèèt. "Zo mènneke", zi ik, "naaw kunde meej doen aon ut diskushappe!"

 

Zo ziede mar meense: Met een bal in je hand, kom je door het hele land. Èn as ge goed oew bist doet, gelèèk as Jos et moi, nog in ut böötelaand ôok. Ut vòllegend jaor gaon Jos et moi op hôogte-staozje naor de Piereneeje om te oefene op ut hèllend vlak, ut vals plat kènne we al öt den Bèls. Waant as dè toernôoj ur komt zo as mèn dè vur ôoge stao op dun Heuvel nuuwe stèèl, èn daor twèèfel ik nie aon, dan wil ik wèl winne ôok. Waant mènne naom is nie vur niks:

 

PEERKE D'N BALLEKÈTSER

 

Au revoir et merci, Tout à tois, Je t'aime, À bientôt, Haawdoe èn de groete!

 

Zakkem plaotse, zakkem tikke

Mèènen èèzere teege zèènen blikke

La La La LaLa La LaLa