Tilburg,
25 februari. -- "Dames, trouw nooit met een journalist. Een
journalist is met de krant getrouwd." Dit zei collega Pierre
van Beek tijdens zijn dankwoord bij het afscheid donderdagmorgen
van Het Nieuwsblad van het Zuiden. Hij richtte zich o.a. tot zijn
vrouw, die hij dankte "voor al de jaren die ze mij heeft
moeten dulden. De meeste avonden was ik niet thuis." Vandaar
de goede raad tot de dames. Pierre wilde trouwens meer mensen
bedanken.
Directeur
J. Oltheten had hem namens journalistiek Nederland van harte
bedankt voor zijn vakkundige inzet - "persoonlijk kan ik
alleen meepraten over de laatste acht jaar, de tijd na het opgaan
van de Nieuwe Tilburgse Courant in Het Nieuwsblad" - "we
zijn gelukkig geweest met de heer Van Beek als journalist. We
hebben geprofiteerd van een allround vakman met zijn
levenswijsheid." De heer Oltheten had er helemaal geen moeite
mee vriendelijke gedachten over Pierre van Beek op te bouwen.
Namens
de collega's sprak de heer Claessens, de chef-redacteur, die de
collegialiteit van de scheidende Pierre van Beek prees en de
manier waarop hij het idee van oud-hoofdredacteur drs. L. van
Vlijmen van de Van Beek-pagina's heeft verwezenlijkt. Namens zijn
mederedacteuren bood Pierre Claessens hem een verrekijker aan. Hij
excuseerde de hoofdredacteur, de heer A. de Mug, die tot zijn
grote spijt wegens familie-omstandigheden niet aanwezig kon zijn.
De
hoofdredacteur van de Brabant Pers, drs. L. van Vlijmen, richtte
zich tot mevrouw Van Beek, die na jaren haar man te zijn ontwend,
hem nu weer thuiskrijgt. Vandaar dat hij haar voor het opnieuw
wennen van haar man aan de huiselijke omgeving
"brandstof" voor de aanpassing aanbood.
De
scheidende Pierre van Beek beantwoordde de sprekers gezellig
gevat. "Ik heb er ongelooflijk plezierig gewerkt en dat stond
tevoren lang niet vast." Vandaar dat hij de wijsheid van de
heren Oltheten en Claessens prees bij de opvang van acht jaar
geleden. "Overigens ben ik zo onbijbels, dat ik niet geloof,
dat het menselijk geluk uit werken bestaat. Mijn ideaal is een
tweedaagse werkweek."
Hij
genoot van het afscheid, omdat er geen woordjesgepraat was geweest
en dankte zijn collega's niet alleen voor de verrekijker, maar ook
voor de plezierige samenwerking. Heel nadrukkelijk betrok hij bij
die dank ook de technische en administratieve collega's, die
vertegenwoordigd waren door de heer E. Koenen. Ofschoon Pierre van
Beek helemaal niet opzag tegen zijn pensioen, zei hij: "Ik
zal de omgang met de collega's missen."
Iedereen
is er trouwens van overtuigd, dat Pierre van Beek nog wel eens op
de redactie te vinden zal zijn. Te voet met de lange pas van de
globetrotter, want hij is nog zo fris als een hoentje.
|