CUBRA

INHOUD PIERRE VAN BEEK
REGISTER TILBURGSE TAALPLASTIEK
HOME 
BRABANTS
KUNST
FOTOGRAFIE
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
SPECIAAL

print pagina

Tilburgse Taalplastiek op CuBra

Drie artikelen uit de Nieuwe Tilburgse Courant ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van Pierre van Beek als redacteur


Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 16 mei 1953

 

 

Waarde heer Van Beek

 

Het groot verschil in jaren tussen u en mij veroorlooft mij, zonder de schijn op mij te laden van niet welopgevoed te zijn, u aldus aan te spreken. Terwijl op deze deels zonnige en deels sombere Hemelvaartsdag de feestvierende gemeente van de gezegende weekenden langs duin en strand, over de heide en langs de weiden joelt, bereikte mij - het was niet al te vroeg, zult gij denken - de mededeling dat gij overmorgen op bescheiden wijze uw vijfentwintigjarig jubileum viert aan onze courant. Het is geen tijd om veel te jubelen, hoewel het meer gedaan wordt dan ooit - veronderstel niet, dat ik aan de honderd jaren kromstaf denk - het is doch passend, dat bij enkele feestdagen aan de mens bewezen wordt, dat men zijn werk waardeert.

Wij, katholieken, zeide dr. Ariëns eens op een drankbestrijdersbijeenkomst waar hij ook een jubileum te verwerken had, moeten niet te veel met de stroopkwast werken. Dat was een antwoord op al het gehuldig, dat men voor hem had opgestapeld. Slechts weinigen kunnen het goed verdragen. Maar gij, waarde collega, zijt bescheiden genoeg en bovendien in het serail opgevoed om het uwe te denken van wat er zoal wordt bijeengebracht aan lof en gelukwensen bij zelfs vijfentwintigjarige jubilea.

Aan de courant bejubelen wij immers ieder gegadigde of zelfs niet-gegadigde tijdens zijn leven en ook nog wel bij zijn dood. Wat heeft het te betekenen? In ons blad is dezer dagen dom Sébastien herdacht, de eerste algemene generaal van de (door hem) verenigde Cisterciënzers. Die had een gezegde, dat ik van zeer nabij heb vernomen: "Het is met de glorie als met de keuken, de toebereidselen moet men niet zien." Hij bedoelde daar ook mede, dat het ten slotte weinig beduidt wat de mensen van iemand zeggen. Maar toch... al moet men het geheim van de koning niet openbaren, in onze katholieke gemeenschap heeft toch ook iedere heer recht op zijn eer.

En zo kom ik er toe u geluk te wensen met uw loopbaan aan ons blad. Ik heb haar meest uit de verte kunnen volgen, maar weet toch dat gij een stille werker zijt, die de u geschonken talenten niet begraven hebt. Er zit een philosofische inslag in uw wezen en de wereld der schoonheid gaat gij om de drommel niet onaangeraakt voorbij. Zo wist gij vaak oorspronkelijke stukken te schrijven, hetzij op de courant zelf hetzij op uw bergreizen in het kostelijke Savoye en elders. Uw trek zelf naar die eenzame hoogten, waar de mens recht geplaatst wordt voor de afstralingen van Gods schoonheid, is al een bewijs dat gij in een wereld van stille gedachten verkeert.

Meer aangewezenen dan ik zullen u op uw feest het hunne verder zeggen. Ik voor mij breng u persoonlijk dank voor de hulp die gij mij vaak aandraagt en waarbij mij altijd getroffen heeft, dat gij u verplaatste in de gedachten, waarmede ik mij zelf aan de schrijverij zette, en niet mij wilde opdringen wat gij nu juist op dat moment het belangrijkste achtte. Ook dat zag ik als een teken van bescheidenheid.

Voor het overige wens ik u genoeg leven en arbeidskracht toe om tot hoger jubilea op te klimmen. God geve u dat, in voorspoed voor u en de uwen.

 

Dr. A.


 

Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 16 mei 1953

 

 

"ZILVER" aan onze Redactie

 

Voor velen, die niet betrokken zijn bij het werk van een journalist, is het enigszins moeilijk te begrijpen wat het begrip "redactie" eigenlijk inhoudt. Etymologisch gezien betekent redigeren "herleiden", dat wil zeggen: de van alle zijden en op vele manieren over bepaalde onderwerpen binnenkomende berichten en gegevens ontdoen van de tendenties, die correspondenten en verslaggevers er, vaak huns ondanks, in hebben verwerkt en al het materiaal dus te herleiden tot de objectieve feiten. Het is dus de taak van de redactie, naar best vermogen, de waarheid te halen uit de voor een leek onoverzichtelijke berg van binnen- en buitenlandse berichten en die zo weer te geven, dat de niet-ingewijde lezer de zaken kan zien, zoals ze zijn.

Het feit, dat vandaag dhr. P. van Beek vijfentwintig jaar aan de redactie van de "Nieuwe Tilburgse Courant" verbonden is, de eerste jaren als verslaggever, later als redacteur, geeft ons de gelegenheid eens wat uit te weiden over het redactiewerk, zoals dat door de jubilaris steeds met zoveel nauwgezetheid wordt verricht. Want er wordt veel gevraagd van een goed redacteur!

Op de eerste plaats moet de berichtgeving exact zijn, d.w.z. de essentiële punten moeten volledig en overzichtelijk verwerkt worden. Dan moet de zaak ook voor de niet-ingewijde duidelijk worden voorgesteld zonder in langdurige dagelijkse herhalingen te vervallen. Vervolgens moet het totaal der per dag te geven berichten een smaakvolle afwisseling vormen, zodat de lezer niet overspannen, maar geboeid kan volgen, wat het land en de wereld aan nieuws opleveren. Tenslotte dienen de verschillende denkstromingen des tijds door korte samenvattingen van toonaangevende publicaties en redevoeringen te worden weergegeven, nieuwe ontdekkingen moeten op hun consequenties worden getoetst, en bovendien moet het publiek in kennis worden gebracht met vooraanstaande persoonlijkheden.

Dit zijn slechts enkele hoofdpunten van de omvangrijke taak van de redacteur, die eigenlijk een wandelend archief moet zijn. En collega Van Beek heeft dan ook als het ware een cartotheek in het hoofd, die met de snelheid van een electronische rekenmachine feiten, personen, tendenties en uitspraken registreert en produceert, waardoor het hem mogelijk wordt zijn materiaal te over- en te dóórzien in de uiterst korte tijd, die een krantenbedrijf er voor biedt. Een andere opvallende eigenschap van onze jubilerende collega is de vaak verbluffend zuivere voorstelling, die hij heeft omtrent de belangstelling en de reacties bij het lezerspubliek. Een zeer voornaam punt, want een goede redactie is onmogelijk als men niet tevoren weet, hoe de lezer reageren zal.

Hij, die zich, zoals de jubilaris, in de loop der jaren deze eigenschappen heeft verworven, kan wel niet anders dan een onafhankelijke geest krijgen. Het voortdurend onderkennen en herleiden van tendentieuze berichten maakt een mens tenslotte immuun voor elke geestelijke beïnvloeding, die niet op recht en rede gebaseerd is. Het sterkst sprekende positieve streven van de jubilaris is dan ook het vrijhouden van de redactiekolommen van elke suggestie van buitenaf, wat dikwijls niet alleen een onafhankelijke, maar ook een strijdbare geest vergt. Want niet zelden poogt men van buitenaf door onze berichtgeving heen onze lezers te beïnvloeden tot adhaesie aan bepaalde strevingen. Een onafhankelijk blad als de "Nieuwe Tilburgse Courant" is daar niet voor!

De strikte objectiviteit is de jaren door een van de voornaamste gedragslijnen geweest van dhr. Van Beek en zij zal dit ook in de toekomst blijven. De jongere collega's worden door hem op amicale wijze ingeleid in deze "traditie van Arts" en zijn gezichtspunten tonen steeds stof tot - vaak humoristisch - overdenken. Het is bij dit jubileum dan ook van ganser harte, dat wij onze collega met respect en erkentelijkheid danken voor zijn veelomvattend werk en voor zijn joviale wijze van samenwerking, en dat wij de hoop uitspreken, dat het hem nog vele jaren vergund zal zijn, zijn taak op dezelfde accurate en vlotte wijze te vervullen.

 

Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 18 mei 1953

 


 

P. van Beek 25 jaar redacteur aan de NTC

 

Huldiging door het gehele bedrijf

 

Zaterdag werd, ter gelegenheid van zijn 25-jarig redacteurschap aan de Nieuwe Tilburgse Courant, dhr. P. van Beek met dit jubileum door directie, collega's en personeelsleden gefeliciteerd.

De directeur, dhr. L. Arts, dankte dhr. Van Beek voor zijn nauwgezette toewijding en zijn gehechtheid aan de firma, hij sprak de verwachting uit, dat dezelfde geest, die voornamelijk onder invloed van de jubilaris op de redactie heerst, zou blijven bestaan en overhandigde vervolgens een blijk van erkentelijkheid, een geschenk onder couvert.

Namens het gezamenlijke personeel sprak dhr. G. Hagen een woord van gelukwens, terwijl voor de collega-journalisten het woord gevoerd werd door dhr. G. van Kalmthout. Beide sprekers overhandigden de jubilaris enige stoffelijke blijken van waardering.

Hierna boden collega's en leden van administratie, acquisitie en drukkerij persoonlijk hun gelukwensen aan dhr. Van Beek, zijn echtgenote en zijn beide zonen aan.

Een tractatie besloot deze huldigingsplechtigheid.