Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 26 april 1945
De Heuvelstraat
Ze leeft weer
Gelukkig is het alweer herinnering geworden! Maar we
weten toch nog allen hoe in de grauwe, trage dagen
der bezetting de slagader van het Tilburgsche
leven-op-straat, onze Heuvelstraat, kaal en dood
terneer lag gelijk een uitgeputte mijn. Te winkelen
viel er eigenlijk niet meer. De Heuvelstraat leed
alleen nog maar een vegeteerend bestaan. Het was een
straat zonder geest, een straat zonder gezicht met
winkels zonder karakter en dichtgeplankte etalages.
In die dagen stond overal geschreven het einde van
een weleer bloeiende nering. Overal zag men de
apathie op het lange wachten naar een nieuw begin in
een vrije wereld zonder de laars van den Pruis.
En
toen is het plotseling gekomen met de bevrijding!
Een voor een sneuvelden de houten barricaden. De
geslagen winkelier veerde op. Hij voelde opnieuw
kloppen den polsslag van zijn zakenbloed. Daar was
een golf van licht, een mogelijkheid tot opstand,
die als een blaasbalg de nog altijd onder de asch
smeulende vonk van Tilburgsche energie opnieuw heeft
aangeblazen. En als ge op den dag van vandaag weer
flaneert door onze Heuvelstraat, dan ziet ge daar
tot uw vreugde weer de teekenen van herstel.
Verwacht niet van mij, dat ik een groot wonder
ontdekt heb en u daarvan nu deelgenoot ga maken.
Koestert geen verwachtingen, die op teleurstellingen
uit moeten loopen. Maar toch is in de Heuvelstraat
iets veranderd! Zelfs veel. Ziet ge niet hoe er weer
etalages zijn! Etalages met gezichten, etalages, die
u wat te zeggen hebben al doen ze het dan ook nog
slechts fluisterend alsof ze zich nog niet
ontworsteld hebben aan de verdrukking.
Neen, ge vindt er geen keus van lang-ontbeerde
goederen. Maar wél zijn onze etalages weer verzorgd.
En als ge goed kijkt, ziet ge toch ook dingen, die
er langen tijd niet geweest zijn.
Gebruiksvoorwerpen, speelgoederen en tal van andere
toch wel nuttige kleinigheden. Zeker, ze vormen geen
eerste levensbehoeften. Nog zouden we ze kunnen
missen, want we hebben geleerd ons veel te
ontzeggen. Maar daar gaat het nu niet over. Voor ons
is alleen van beteekenis, dat we uit het dal der
misère weer bergopwaarts gaan. Dat het zakenleven
naar boven klimt en de energie loskomt. De dingen,
die dit verraden, kunt ge zien in de herlevende
Heuvelstraat. En dat zijn dingen van hoop, dingen
van optimisme, die tot nieuwe daden drijven! Zoo
moet het gaan!
CLAUDIUS
