CUBRA

INHOUD PIERRE VAN BEEK
HOME 
BRABANTS
AUTEURS

PRINT

Cantecleer (ps. van Pierre van Beek) - columns

 redactie: Ben van de Pol

 

Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 18 december 1941

 

 

's Morgens

 

Buiten zit de dag nog met zijn oogen gesloten. Huizen staan onbewogen in haar slaapmantels gehuld. Door de millioenen speldenprikgaatjes van den hemelvloer merkt ge van deze zijde hoe Onze Lieve Heer aan genen kant zijn lampen branden laat. Ge moogt dat wellicht gaarne zien - al wat bij de sterren leeft is zoo mirakels schoon! - maar toch schuift ge het gordijn er voor. Ge knipt uw eigen lamp nu aan. Die schuchtere, met het zware kapje, die een misdaad pleegt als zij naar buiten straalt.

De dag van de natuur slaapt voort. De dag van u treedt aan. Zoo gaat dat nu eenmaal in December en in oorlogstijd! Zwart als de wereld om uw huis zijn in de eerste minuten van het ontwaken uw gedachten. Ze komen uit de schaduw van den droom. Een booze, die nog op haar weegt... Een schoone, die de desillusie schiep... De onwezenlijke gestalte van den slaap tast langs de kamerwanden naar een deur om heen te gaan, maar vindt die niet zoo gauw. In deze periode moet ge op uw hoede zijn! 't Is de tijd van de verkeerde beenen en kwade humeuren. Mijdt de serieuze gedachten want die staan thans altijd scheef. Muizen baren bergen!

Peins liever nog aan niets doch schiet vlug uw schoenen aan. Wanneer ge den geschoeiden mensch naast die op kousevoeten zet, voelt ge aanstonds het verschil. Ja, in schoenen, die aan voeten zijn, zit méér geestelijke kracht dan ge zelf ooit hebt gedacht! Nu komt de koude waterstraal. Zij blaast de blutsen uit uw hersenvat! Het scheermes strijkt de valsche plooien glad en de boord om uw hals zet de omgevallen kaars van uw zelfvertrouwen weer netjes overeind. Met deze, stevig geplant in de blaker van het ontbijt, kunt ge gerust door duistere straten gaan. Dan speurt ge in alle donkere dingen licht. Ge staat er zelf van versteld hoe al die materiële zaken van invloed zijn op uw persoonlijkheid. Eerst nu moogt ge de ernstige gedachten verlossen uit hun kooi. Laat ze uitrijden, galoppeeren, draven, vechten - ge houdt de teugels wel in hand want er ligt een wereld tusschen den pas ontwaakten mensch in de slaapkamer en den mensch, die welverzorgd door een frisschen ochtend naar zijn dagtaak stapt...

 

CANTECLEER