Nieuwe
Tilburgse Courant - woensdag 18 september 1940
's
Morgens acht uur
Ge moet het wel een zotte gedachte vinden
iets te willen zeggen van acht uur in den morgen. Wat is
dat eigenlijk ook voor een uur! Ge kunt praten over de
uren van den nacht, die omhangen zijn met een mantel van
mystiek, over de heele vroege uren van den dag, wanneer
de zon poedelnaakt uit haar bad stapt, nog druipend van
poëzie, over de uren van den vóórmiddag, welke vol
arbeid zijn, die van den achtermiddag, waarop de
dagtaken voltooid worden, die van den avond, welke de
rust spreiden als een lafenis voor mensch en dier...
Maar zeg nu toch eens iets van dat ééne,
concrete uur van acht uur in den ochtend! Daarop heeft
nog nooit een dichter een vers gemaakt, nooit een
college een gewichtig besluit genomen. Nooit werd op dit
uur een genie geboren, nooit een belangrijke acte
onderteekend... 't Is een heel prozaïsch uur, dat geen
inspiratie schenkt, geen groote dingen ziet maar leeft
op de kantjes van de burgerlijkheid. Het stapt mee in
den optocht van de uren zooals de Maandag gaat in het
rad van de week: een beetje kregelig om wat zoo pas
voorbij vloog, nog niet vertrouwd met wat er komen gaat.
En 't is altijd een herhaling van zichzelf!...
Ge kent dit leege uur aan de waakzaamheid
van uw buurman. Die zet om acht uur de radio aan. Niet
vijf minuten er vóór, niet vijf er na: precies om acht
uur. Dat zijn zoo van die voordeelen, welke ge geniet
als ge woont in een confectiehuis met wanden van
bordpapier! Nu draait gij, op uw beurt, uw horloge weer
bij, dat des nachts in staking was gegaan. Den grooten
wijzer steil omhoog, gelijk een vinger, die naar den
hemel wijst, den kleine zuid-west-ten-westen want zóó
maakt ge het achtste uur...
Dit uur behoort u te kunnen groeten aan
het ontbijt. Dus wordt het ook nog een zeer materieel
uur. Treft gij elkander niet dan geeft ge de schuld aan
het uur maar ze ligt, gelijk in een huwelijk, altijd bij
u zelf. Zoo worden de kwade dagen geboren. Ge hap-hapt
uw boterham en schiet in uw demi terwijl ge de deur uit
rent. Bij uw aankomst op 't bureau is het er veel te
warm, het artikel, dat ge noodig hebt, heeft de werkster
weggestoft en uw collega's zeggen tot elkaar, dat uw
verkeerde been het eerst uw bed verliet... Dat komt
alles van het missen van acht uur. Waaruit gij dus
leeren kunt, dat dit uur toch niet zoo zinloos meedraait
in den tijd als gij eerst misschien wel dacht. Het is
het uur, dat ge iederen dag vangen moet indien de arbeid
u een lust wil zijn...
CANTECLEER