|
|
de grafsteen van Zegenwerp
Het was in jaren zeventig van de vorige
eeuw dat Wim van de Wouw voor zijn werk bij Brabants Landschap veel op het
Landgoed Zegenwerp in St. Michielsgestel kwam. Hij ontdekte daar een
kleine grafsteen midden in de bossen. Het graf van een kind, midden in de
bossen? Het liet hem niet meer los. Wat is het verhaal achter deze steen?
Hoe komt een kind hier begraven?
Het zal tot 14 juli 2007 duren voordat Wim
enige duidelijkheid krijgt van het verhaal achter dit graf. Naar
aanleiding van een artikel in het Brabants dagblad op 16 juli 2007, waarin
hij een oproep doet naar meer informatie, krijgt Wim een brief van Jef van
Veldhoven uit St. Michielsgestel. ---------------------------------------------------------------------- Ingezonden brief van :
De heer van Geusau heeft op 18 april 1809 Zegenwerp : “een adelijk kasteel, met de nederhuizinge, hoven, landen, moeren, bosschen en verder ab- en depentien, gestaan en gelegen binnen dezer gemeente van St. Michiels Gestel”, gekocht voor Fl. 55.000. Baron Willem Arnold
Alting Lamoraal van Geusau was naast burgemeester van Sint Michiels Gestel
nog lid van Geduputeerde Staten van Noordbrabant en luitenant-kolonel der
vrijwillige Noordbrabantsche jagers. Hij was gehuwd met Sybilla Hendrina Wilhelmina Umbgrove en heeft in 1828 Zegenwerp weer verkocht.
------------------------------------------------------- Opvallend is dat de naam van het dochtertje verschillend geschreven wordt in de krant en op de steen. Op de steen staat: Catherine Louise. In het overlijdensbericht staat: Catherina Louisa. Ook de geboortedatum lijkt verschillend. Op de steen meen ik 25 september te lezen en in de krant: 23 september. Alle raadsels lijken nog niet opgelost? Op nieuwjaarsdag heb ik het grafje gezocht en gevonden op Zegenwerp. Ik kan mij goed voorstellen dat van Geusau deze plaats verkoos voor de laatste rustplaats van zijn slechts 1 maand oud geworden dochter. Het graf ligt zeer idyllisch op een heuveltje dicht bij een waterpartij. De beukengroep dicht bij het grafje moet ook toen al bestaan hebben. Bijna honderd jaar oude naamkervingen zijn nog steeds goed leesbaar al wordt het korps met de jaren groter en vetter. Han van Meegeren
Foto's Han van Meegeren:
|
