Lechim & Piet van Beers

Toen ik strak op de tillevisie

zaag hoe ´t gao in de Toer de Fraans

docht ik toch èfkes bij m´n èège:

"Die kèèrels zèn toch hil wè maans."

Die verrèkte hôoge bèèrge

rije ze as ene molshôop op.

Ge ziet die vertrokke snèùte

´t zwèèt dè druppelt van derre kop.

Naa hèb ik wèl es ôot geleeze

dègge in ´t zwèèt oe brôod verdiend,

mar ge moet (dènk ik ) van te veure

wèl weete waor ge òn begient.

Ge hèt (vanèèges) daor ôk baoze.

Mar ´t òntal knèèchte is ôk grôot.

De baoze eete strak kedètjes

èn de knèèchte eete roggebrôod.

(LECHIM)

Toen ik laatst op de televisie

zag hoe het gaat in de tour de France

dacht ik toch even bij m´n eigen:

" Die kerels zijn toch heel wat mans."

Want, die verrekte hoge bergen

rijden ze als een molshoop op

Je ziet dan die vertrokken snuiten

en het zweet druppelt van hunne kop.

Nu heb ik wel eens ooit gelezen

dat ge in het zweet je brood verdiend.

Maar je moet, (denk ik toch) van te voren

wel weten waar je aan begi(e)nt.

Je hebt daar wel een aantal bazen

maar het aantal knechten is ook groot.

De bazen eten straks cadetjes

en de knechten eten roggebrood.

(Piet van Beers)