CuBra
| INHOUD TILBURGSE LIEDJES |
| INHOUD FEESTLIEDJES |
| BRABANTS |
| HOME |
| TEKSTEN |
| AUTEURS |
| SPECIAAL |
| Deze pagina wordt verzorgd door Ed Schilders en Rolf Janssen |
| Copyright 2007 Webmagazine CuBra |
Tilburgse liedjes
Et Hèrmenieke
Tekst ingezonden door Ad Haans - Muzieknotatie van Rolf Janssen - Toelichting door F.A.M. Looijkens
|
Ad Haans: Dit lied was het lievelingslied van mijn vader. Op feesten en partijen moest het van hem gezongen worden. En gebeurde dat, dan zat hij te glimmen van plezier. Volgens hem is het lied in de twintiger of dertiger jaren in het Goirke ontstaan en is het meerdere malen gezongen op de bonte avonden van de personeelsvereniging van textielfabriek ‘Den Enneking’. Als tienjarig jongetje was ik eens op zo’n feestavond (in een cafézaal aan het Smidspad, geloof ik), maar of het toen ten gehore is gebracht, herinner ik me niet. Ik kan de melodie niet in muzieknoten noteren, maar ik kan het lied wel goed zingen. Mijn ervaring is, dat begeleiders er moeite mee hebben, als ze het op het eerste gehoor willen begeleiden.
ET HÈRMENIEKE
Iedre man die heej ast kan iets daor haawt ie èxtra van èn bè mèn is dè de schôone hèrmenie. ‘K vuul me tèùs bè mòl èn krèùs èn bij hèrmeniegedrèùs, ik kan wèl daanse as ik er saoves in de straote wir êen zie. Èn as wij dan ons pertij rippeteere, dan tikt hij meej zen stökske en dan zeetie: "Opgelèt, gij den irste, daor de twidde èn hier de dèrde milloodie". Èn dan wort ons lieke eindelek ingezèt.
REFRÈÈN:
Zit ik tèùs int zoomerhèùs, jao, dan blaos ik zôo kwansèùs, èn dan vuul ik me zo in men illemènt. Ik prebeer en ik rippeteer dan meschien wèl honderd keer al die liekes van de hèrmenie al òp men instruumènt. Onzen hond, die leej terstond dan te janke op de grond mar de buurt is daor vort heel goed òn gewènd. Èn spontaon zette ze aon as et blaoze is gedaon meej et lied dè gullie allemòl wèl kènt...
Eens pèr jaor, jao tis waor, stòn we smèèrges vruug al klaor òp den irsten zondag van de mònd van maaj. De pieston, de trombon en vural de grôote trom maoke dan es èxtra hèrrie èn es èxtra veul lewaaj. Hier èn daor, jao tis waor, roepe z’oe vanaachternao meej en slòpmuts òp van booven öt et raom. Mar zèn wij wir vurbij, dan gòn ze deur meej der slaoperij èn dan roepe z’in deren drôom: "Daor koome z’aon!"
Is er fist, jao zôo ist, dan geniete nòg et mist as de hèrmenie komt speule vur oe hèùs. Grôot en klèèn vènt dè fèèn, want meziek dè moet er zèèn, èn ze springe èn ze daanse over kaajen èn plevèùs. Enen auto toet. Jantje moet. Moeder zeej: "Dès mèèn wèl goed, ge moet mar wòchte tòt dèt blaoze is gedaon". Jantje kwèkt, Jantje lèkt en as de hèrmenie vertrèkt, springt ie meej zen natte broek eraachteraon.
Rolf Janssen
F.A.M. Looijkens
De tekst van dit lied is geschreven door Tinus Coolen, in het dagelijks leven kettingscheerder bij Den Enneking
Vandaar de link naar de feestavond van
deze textielfabriek welke gehouden werd in zaal van Broekhoven op
het Smidspad.
Die zaal had toen een andere naam maar
die weet ik helaas niet meer.
Ik weet nog wel dat vandaar
Sinterklaas aan zijn rondgang door Tilburg boven de spoorlijn
begon.
Tinus was lid van de harmonie VKC
(Voor Koning Christus) welke gevestigd was bij Kees Fouchier bij
de Hasseltse kapel
Cafe Fouchier is de voorloper van wat
nu de Postelse Hoeve is.
Bij deze harmonie was ook een
boerenkapel De Dorsvlegels onder leiding van de inmiddels
overleden Piet de Kok.
Piet de Kok heeft dan ook de muziek
gemaakt voor dit lied wat regelmatig door die boerenkapel ten
gehore werd gebracht.
Deze kapel trad ook regelmatig op bij
de Enneking feestavonden.
De harmonie VKC is later gefuseerd met
de harmonie Capelle St Jan welke gevestigd was bij Pas Buiten (nu
het lelijke hof)
De naam van deze fusieharmonie was
Harmonie Tilburg.
|
