Iedre
man die heej ast kan
iets
daor haawt ie èxtra van
èn
bè mèn is dè de schôone hèrmenie.
‘K
vuul me tèùs bè mòl èn krèùs
èn
bij hèrmeniegedrèùs,
ik
kan wèl daanse as ik er saoves
in
de straote wir êen zie.
Èn
as wij dan ons pertij
rippeteere,
dan tikt hij
meej
zen stökske en dan zeetie: "Opgelèt,
gij
den irste, daor de twidde
èn
hier de dèrde milloodie".
Èn
dan wort ons lieke eindelek ingezèt.
REFRÈÈN:
Hèrmenieke,
ik heur oe tòch zo gèère.
Hèrmenieke
brèngt vrollekhèèd.
Hèrmenieke
kan ôo zo schôon mesjeere.
Iederêen
heej dan èfkes tèèd.
Rètteketèèt,
zôo klinke dan die tôone,
Hoempapaa
de baspertij.
Hèrmenieke,
tis öt de Braabant-zôone,
dè
trèkt venaovend hier vurbij.
Zit
ik tèùs int zoomerhèùs,
jao,
dan blaos ik zôo kwansèùs,
èn
dan vuul ik me zo in men illemènt.
Ik
prebeer en ik rippeteer
dan
meschien wèl honderd keer
al
die liekes van de hèrmenie
al
òp men instruumènt.
Onzen
hond, die leej terstond
dan
te janke op de grond
mar
de buurt is daor vort heel goed òn gewènd.
Èn
spontaon zette ze aon
as
et blaoze is gedaon
meej
et lied dè gullie allemòl wèl kènt...
REFRÈÈN
Eens
pèr jaor, jao tis waor,
stòn
we smèèrges vruug al klaor
òp
den irsten zondag van de mònd van maaj.
De
pieston, de trombon
en
vural de grôote trom
maoke
dan es èxtra hèrrie èn es èxtra veul lewaaj.
Hier
èn daor, jao tis waor,
roepe
z’oe vanaachternao
meej
en slòpmuts òp van booven öt et raom.
Mar
zèn wij wir vurbij,
dan
gòn ze deur meej der slaoperij
èn
dan roepe z’in deren drôom: "Daor koome z’aon!"
REFRÈÈN
Is
er fist, jao zôo ist,
dan
geniete nòg et mist
as
de hèrmenie komt speule vur oe hèùs.
Grôot
en klèèn vènt dè fèèn,
want
meziek dè moet er zèèn,
èn
ze springe èn ze daanse over kaajen èn plevèùs.
Enen
auto toet. Jantje moet.
Moeder
zeej: "Dès mèèn wèl goed,
ge
moet mar wòchte tòt dèt blaoze is gedaon".
Jantje
kwèkt, Jantje lèkt
en
as de hèrmenie vertrèkt,
springt
ie meej zen natte broek eraachteraon.
REFRÈÈN.