Joep Eijkens

Festival Roadburn gelukkig terug van weggeweest in Tilburg

Alsof het een jaarlijks terugkerend natuurverschijnsel betreft, verandert de Tilburgse binnenstad elk jaar gedurende een paar dagen in april van sfeer en aangezicht. Dan lopen er opeens overal in het zwart geklede mannen rond, buitenlands sprekend en niet zelden met een grote baard. Er zitten twintigers en dertigers bij, maar velen hebben Abraham al gezien. Het zijn uit de hele wereld afkomstige bezoekers van Roadburn, het internationale festival voor ‘heavy music’ dat al sinds 1999 bestaat. Vanwege corona ging er een vette streep door de edities 2020 en 2021, al was er vorig jaar wel een online-versie.. Maar ditmaal kon het feest gelukkig wel doorgaan en wel van 21 tot en met 24 april.

Redefining heaviness was deze keer het motto. En daarvan getuigden diverse optredens waarin ook onder meer jazz en modern klassiek te horen waren. Zelf was ik aangenaam verrast door de uitvoering van het in opdracht van het festival geschreven The Cartographer van de Engelse celliste en componist Jo Quail. Ook de psychedelische, soms haast rituele om niet te zeggen religieuze atmosfeer van The Holy Family beviel me, net zoals John Ghost in jazzpodium Paradox  en de even strak als heavy spelende Green Lung – een mooie uitsmijter voor de zondagavond.

Maar minstens zo sterk genoot ik afgelopen weekend van de aanblik van al die mensen die voor een paar dagen onze stad een ander gezicht gaven. Ook al dragen ze vaak dezelfde soort kleren, het zijn stuk voor stuk individuen die eigengereidheid uitstralen. Naast saamhorigheid. Ja, ze hebben wel iets van één grote gemoedelijke familie Het is, denk ik, niet alleen de muziek die hen bindt.

Volgens Gijs Garenfeld, één van de drijvende krachten achter Roadburn, traden ditmaal in totaal zo’n 115 groepen uit binnen- en buitenland op, ongeveer evenveel als in 2019. Daar zaten ook negen Brabantse groepen bij waaronder het Tilburgse klassiek ensemble Kamerata Zuid dat afgelopen zondag in 013 Poppodium samenspeelde met de Amerikaanse black metal band Liturgy van Hunter Hunt-Hendrix.

Dagelijks waren er 5000 bezoekers, aldus de woordvoerder, een paar honderd meer dan in 2019. Een flink aantal overnachtte in de tijdelijke camping in het Spoorpark. Waren zoals vanouds mannelijke festivalbezoekers wederom duidelijk in de meerderheid, je ziet ook steeds meer vrouwen onder het publiek

De organisatoren zeggen ‘ontzettend blij’ terug te kijken op deze editie. Garenfeld: “Het was een fantastisch festival vol muzikale hoogtepunten en publiek wat echt méé was op de ontdekkingstocht”.