Herinneringen aan Richard van Dijk (1939-2008).

Op 20 november 2008 overleed de Tilburgse kunstenaar Richard van Dijk. ‘Het sterven van Richard heeft ons allen verrast, ook al was het een tweede hartinfarct dat hem fataal werd’, zo stond op zijn bidprentje dat begon met:

 

Onopvallend en eigenzinnig

Eén met het schone…

Weerbarstig en uitgesproken

Oorspronkelijk en verscholen.

 

Het prentje werd uitgedeeld voordat voordat familie en vrienden de overledene ten grave droegen op het kerkhof van ’t Goirke. ‘Hij mijmerde graag over vroeger en verhield zich tot de wereld als een kluizenaar’, besloot het prentje. ‘Hij liet zich niet gezeggen door de waan van de dag, maar koos zijn eigen spoor’. De voorkant werd gesierd door het laatste schilderij waaraan Richard gewerkt had toen hij na zijn eerste infarct weer aan de beterende hand leek, een haast vrolijk, zomers ogend landschap.

Tijdens de begrafenis maakte ik foto’s, zoals ik ook enige malen Richard gefotografeerd had bij zijn leven en kort na zijn dood. Een deel van die foto’s selecteerde ik voor mijn fotorubriek Eigen Weg. En het was Ed Schilders die me aanspoorde om wat gegevens op papier te zetten, zodat de kijkers ook wat meer te weten zou komen van de persoon van Richard van Dijk. Temeer omdat zijn naam ook spijtig genoeg ontbreekt in de onlangs uitgekomen Tilburgse encyclopedie.

Niet lang erna ontmoette ik Cees van Loon in Goirle. Hij bleek al eerder  herinneringen aan zijn vriend Richard van Dijk op papier gezet te hebben. Cees heeft Richard heel wat beter en langer gekend dan ik. En het is dan ook met zijn verhaal dat wij hier beginnen met onze herinneringen aan een van de merkwaardigste kunstenaars die Tilburg ooit gekend heeft. Wie er ook over mee kan praten, hij of zij laat het ons weten!

 

Joep Eijkens

 

Lees meer over deze kunstenaar en bekijk zijn schilderijen op CuBra