|
De
geit die gaat
Dit
is een voordrachtje waarbij iemand, meestal een jongen, ‘de geit’
is.
Deze
komt binnen met een touw om de nek en wordt aan alle kanten geaaid
; over z’n kop, z’n uiers, z’n buik, z’n nek en z’n
benen enzovoorts.
Hij
heeft meestal een laken of zo om met een echte staart en roept
alsmaar bè , bè .
Hij
krijgt een stukje peperkoek en aan het einde van de voordracht
begint de geit te keutelen, onder grote hilariteit van de
aanwezigen.
Gaandeweg
het lied worden de lichaamsdelen van het dier geprezen en
opgenoemd en tevens welke functie die ‘schone’ lichaamsdelen
zouden kunnen hebben.
De
coupletten worden gesproken(opgezegd), het refrein iedere keer
gezongen.
1)
De geit die gaat en die hè toch zo’n schoon köpke
Zo’n
glanzend köpke, zÎn de snijer,
En
da kon wel dienen vur ’n koffiepötje
Dè
geite gate köpke.
Refrein:
En is dat niet ’n schande voor ’n snijer alleen
En
ik wil d’r van m’n leven gene snijer meer zijn.
2)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon hoorn
Zo’n
glanzende hoorn, zei de snijer,
Die
kon wel dienen vur de knöpsgaten te boren
Die
geite gate hoorn.
Refrein.
3)
De geit die gaat en die hè zonne schone rugstrang
Zonne
glanzende rugstrang, zei de snijer,
En
die kon wel dienen vur ’n persplank
Die
geite gate rugstrang.
Refrein.
4)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon bökske
Zo’n
glanzend bökske, zei de snijer,
En
die kon wel dienen vur ’n olliekrökske
Da
geite gate bökske.
Refrein.
5)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon poten
Zo’n
glanzende poten, zei de snijer,
En
die konden wel dienen vur de kwezel durre tip af te stoten
Die
geite gate poten.
Refrein.
6)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon vuutje
Zo’n
glanzend vuutje, zei de snijer,
En
dat kon wel dienen vur een vingerhuutje
Da
geite gate huutje.
Refrein.
7)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon uierke
Zo’n
glanzend uierke, zei de snijer,
En
dat kon wel dienen vur ’n tabakszèkske
Da
geite gate uierke.
Refrein.
8)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon stertje
Zo’n
glanzend stertje, zei de snijer,
Da
kon wel dienen vur ’n scheerbursteltje
Da
geite gate stertje.
Refrein.
9)
De geit die gaat en die hè zo’n schoon ingewand
Zo’n
glanzend ingewand, zei de snijer,
En
daar had de boer z’n kolen op geplant
Op
dat geite gate ingewand.
Refrein.
Mevrouw
Schelle-Habraken, Moergestel, 1977. Zij legde deze voordracht uit
en zong het refrein voor ons.
Ook
mevrouw van Dijk uit Schijndel kende dit liedje, zij legde het als
volgt uit:
Nou
heb ik nog een geit
Het
gesproken gedeelte begon met:
‘Nou
heb ik nog een geit’.
De
toehoorders vroegen dan:
‘Wat
is dat voor een geit ‘?
De
solozanger begon vervolgens de geit te beschrijven; bijvoorbeeld:
‘Het
is een geit met een uierke, zo’n mooi uierke, ’n figelegante
uierke en dat uierke moest dienen voor een tabaksbuileke’.
Vervolgens
werd dan gezongen:
‘En
onze broeder Lazarus en die was dood ‘.
Dan
ging het weer verder met:
‘Nou
heb ik nog een geit ‘. En
zo verder.
De
snijer
1)
En de geit had zo’n lieve kop, o, zo’n lieve kop
Hup,
zei de kleermaker, dan gaan we nu naar St.Job.
Refrein:
Holadibola, die snijer zo fijn
Van
m’n leven wil ik er geen snijer meer wezen
Holadibola,
die snijer zo fijn
Van
m’n leven wil ik er geen snijer meer zijn.
2)
En de geit had zo’n lieve sik, o, zo’n lieve sik
Hup,
zei de kleermaker, die doen we in de krentenmik.
Refrein.
3)
En de geit had zo’n lieve huid, o, zo’n lieve huid
Hup,
zei de kleermaker, haal er maar gauw een broek en een vest uit.
Refrein.
4)
En de geit had zo’n lieve staart, o, zo’n lieve staart
Hup,
zei de kleermaker, die is maar een kwartje waard.
Refrein.
5)
En de geit had zo’n lieve uier, o, zo’n lieve uier
Hup,
zei de kleermaker, daar komt wel drie liter melk uit.
Refrein.
6)
En de geit had zo’n lieve buik, o, zo’n lieve buik
Hup,
zei de kleermaker, alle jaren een jonge bok en een jonge geit
eruit.
Refrein.
7)
En de geit had zo’n lieve poot, o, zo’n lieve poot
Hup,
zei de kleermaker, die is goed voor kruiwagenpoot.
Refrein.
Rolf
Janssen nam dit lied op bij mevrouw Broers te Tilburg.
De
coupletten worden opgezegd en het refrein wordt elke keer
gezongen.
De
bokkenwagen
1)
Ik zag vanacht een bokkewagen
Voor
mij rijden in mijn droom,
En
de straten die waren tulband
En
de plasjes waren room.
2)
Voorop in die bokkewagen
Zat
een meid van tante Jet,
Aangekleed
als schoorsteenveegster
En
een trommel vol banket.
3)
Achterin die bokkewagen
Zat
een man die rijden kon,
En
ik zat op het middelste bankje
In
mijn moeders nachtjapon.
4)
Zeven uren sloeg het klokje
En
ik sprong mijn bedje uit,
En
mijn lieve moeder lachte
Mij
al om mijn dromen uit.
Opgenomen
bij Mevrouw van Ballekom-Blommers uit Schijndel, 1982. |
