Brabant Cultureel • Brabant Literair

Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur

64ste Jaargang - nummer 2 - april 2015

©Brabant Cultureel – april 2015

Mijmering: Verzadigd

door Marjolijn Sengers

Raak jij nooit verzadigd, vroeg iemand mij onlangs. Van muziek, wel te verstaan. Zoveel concerten, zoveel cd’s, zoveel uren de meest uiteenlopende combinaties van klank…

Nee, was mijn conclusie, toen ik er eens goed over nadacht. Na meer dan dertig jaar professioneel beluisteren van drieduizend concerten en kastenvol cd’s, ben ik nog steeds niet verzadigd. Het zal me ook niet gebeuren, vermoed ik zo, ik kan moeiteloos en eindeloos consumeren.

Ik heb er de volgende verklaring voor: ik stap niet in muziek en er na afloop van een concert of cd weer uit, muziek stapt in mij. Ze trilt mee met wat is. Geen nieuwe informatie, geen hersenactiviteit totdat mijn hoofd ervan tolt, slechts resonantie, aanraking van wat sluimerend aanwezig is en, soms letterlijk, met één druk op de knop kan worden geactiveerd.

Vierentwintig uur per dag hoor ik muziek. Ik weet altijd wát ik hoor. Een kwestie van luisteren. Het langzame deel uit Beethovens Negende, een liedje van vroeger, poëtisch of profaan, het maakt niet uit, alles zit er op.

Vermoeiend? Soms is het druk in mijn hoofd, maar soms ook geeft het ordening. Muziek ontstaat in de tijd, noot na noot. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn als ik geen muziek zou horen. Hoe zou het zijn om niet te ademen?