HOME CUBRA

INHOUD AUTEURS

Brabant Cultureel • Brabant Literair

Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur

63ste Jaargang - december 2014

 
HOME BC / BL Contact / Reageren Archief Brabant Cultureel Archief Brabant Literair
 
 

De eerste jaargang van De Titaan. foto Emmanuel Naaijkens

 

www.titaan.nu

 

©Brabant Cultureel – december 2014

 

 

 

De Titaan, literair tijdschrift zonder opsmuk

 

Vier nummers zijn er verschenen van De Titaan en dus zit de eerste jaargang erop voor het literaire blad. Alleen al door zijn vormgeving is het een bijzondere uitgave. Geen foto’s, heel veel tekst. Een gesprek met hoofdredacteur Martijn Neggers (27) en redacteur Anneroos Goosen (27).

 

door Emmanuel Naaijkens

 

Ooit was de typemachine het symbool van de vooruitgang. Nu is het een relict uit een niet eens zo ver verleden en doet het denken aan archaïsch taalgebruik. Martijn Neggers, hoofdredacteur van De Titaan, zweert bij de schrijfmachine. Als hij zich rechtstreeks tot de abonnees van deze literaire krant richt, doet hij dat in een brief die hij op zijn typemachine getikt heeft.

Die manier van communiceren sluit naadloos aan bij het uiterlijk van De Titaan. Een vormgeving die ontleend is aan de kranten van een eeuw geleden. De kolommen van boven tot onder gevuld met tekst, en geen foto’s of illustraties, behoudens een tekening van Jeroen de Leijer. De krantentitel in Gotische letters is geïnspireerd door de Boston Times. De naam is afgeleid van het verhaal Titaantjes van Nescio met de beroemde openingszin: Jongens waren we – maar aardige jongens.

 

 

Martijn Neggers en Anneroos Goosen voor het kantoor van De Titaan in de Spoorzone Tilburg. In de stijl van het blad is de foto bewerkt in zwart-wit. foto Emmanuel Naaijkens

 

 

Gebruiksvoorwerp

De boodschap van de redactie is niet mis te verstaan. Bij De Titaan draait het om de inhoud: de literatuur. Alle franje leidt maar af. Redacteur Anneroos Goosen (studeerde aan de kunstacademie en daarna Filosofie, volgt nu een master Culturele Studies in Leuven): ‘De Titaan is een gebruiksvoorwerp, niet meer en niet minder.’

‘Andere literaire bladen zetten literatuur op een voetstuk. Daar is niks mis mee, maar wij willen ons daarin onderscheiden. Maar De Titaan is ook een ironisch statement tegen de moderne media. We hebben geen zin om mee te hollen met hypes en trends. We zeggen heel eigenwijs tegen de lezer: wij doen het zo en je vindt het leuk of niet. Onze maatstaf is, wij moeten er zelf plezier aan beleven. En dat gaat tot nu uitstekend. We discussiëren soms stevig, maar tot nu toe krijgen we voornamelijk enthousiaste reacties van onze lezers.’

 

Zelfspot

De Titaan is een jaar geleden in Tilburg gelanceerd. Martijn Neggers (onder andere docent Nederlands, schrijver en theatermaker; volgend jaar verschijnt bij Nijgh en Van Ditmar zijn eerste roman) zag dat er behoefte was aan een podium voor jonge schrijvers, voor wie de stap naar de gevestigde literaire bladen en een uitgever net te groot is. Hij besprak zijn idee met enkele geestverwanten en dat resulteerde in de vorming van een redactie. Die bestaat behalve uit Neggers en Goosen uit Andrew Cartwright, Lukas Meijsen en Feye van Westing. De Titaan biedt aan de jonge generatie auteurs een mogelijkheid om zich in de kijker te spelen. ‘Ons blaadje’, zoals Neggers dat met enige zelfspot noemt, belandt op de redactieburelen van een aantal literaire uitgeverijen, die altijd op zoek zijn naar talent.

En dat is volgens Neggers en Goosen volop voorhanden. Zomaar wat jonge auteurs die bijdragen leverden aan de eerste vier nummers van De Titaan: Alma Mathijsen, Joubert Pignon, Jaap Robben, Daniël Vis, Lotte Lentes, Bart Smout, Marijn Sikken, Dennis Gaens, Maartje Wortel en Emma Curvers. Maar het is niet alleen de aanstormende generatie die de twaalf pagina’s van elke uitgave vullen. Onder de medewerkers die in een van de nummers een bijdrage leverden, zitten ook gevestigde namen zoals A.H.J. Dautzenberg, Jan Donkers, Nico Dijkshoorn, Ilja Leonard Pfeijffer. Zelfs de ‘concurrentie’ – redacteuren van De Revisor, Hard Gras, Das Magazin en Deus Ex Machina – mocht een aflevering van de rubriek ‘Titanen der Titanen’ vullen. En Vlaming Herman Brusselmans steekt zijn enthousiasme voor het Tilburgse initiatief niet onder stoelen of banken.

 

 

De twee redacteuren in het kantoor van De Titaan. foto Emmanuel Naaijkens

 

 

Subjectief

Jullie zijn er voor opkomende schrijvers, maar de grote namen krijgen ook ruim baan. In de eerste vier nummers een paginagroot interview met achtereenvolgens Remco Campert, Herman Brusselmans, Charlotte Mutsaers en Bart Chabot. Mooie interviews, maar wel de gevestigde orde.

Martijn: ‘We zijn een ongelooflijke fan van Lukas [Meijsen] als interviewer, dat doet hij knap. Maar we laten de gevestigde orde alleen in interviews aan het woord. Dat is interessant, hun verhalen kent iedereen al. In De Titaan zoeken we naar een evenwichtige mix van oud en nieuw. De opkomende schrijvers bieden we een podium voor hun verhalen. Over dertig jaar zijn zij aan de beurt om geïnterviewd te worden.’

Maar hoe beoordeel je wie in jullie blad mag publiceren?

Martijn: ‘Dat is puur een kwestie van smaak, het is hartstikke subjectief. We kijken niet naar een bepaalde stijl of thema, en niet of iemand tot een bepaalde school behoort. We geven net zo goed de ruimte aan een supervastevorm gedicht van Pfeijffer als aan een heel vrij gedicht van Nick J. Swarth. De Titaan is een blaadje vol met literatuur die wij goed vinden.’

Anneroos: ‘Omdat we onze eigen smaak aanhouden zal niet iedereen zich in ieder stuk kunnen vinden. Maar het is niet onze bedoeling om te shockeren of te provoceren. Dat is echt iets van de vorige eeuw. We willen gewoon een mooi blaadje maken.’

Martijn: ‘Sommige mensen reageerden boos omdat we geen plaatjes publiceren en veel tekst op de pagina’s zetten. Anderen zijn geërgerd omdat ze De Titaan niet online kunnen lezen. Dat vinden wij dan weer grappig, dat mensen daar boos over worden.’

 

Polemiek

In De Titaan ontbreekt literaire polemiek. Waarom?

Martijn: ‘Daar hebben we in de redactie stevig over gediscussieerd. We doen het niet en daar ben ik blij mee. Het is alleen maar gedoe van de inner circle en valsigheid.’

Anneroos: ‘Maar we hebben leuke rubrieken, zoals de Niet-recensie, die zelfs is aangestipt door de Volkskrant. En een rubriek als ‘Een dag in een kutdorp’. We hebben een groot essay en de rubriek ‘Titanen der Titanen.’

Jullie houden kantoor in een oud NS-complex in de Spoorzone in Tilburg. Oriënteren jullie op deze stad, of op Noord-Brabant?

Anneroos: ‘Er zit hier veel talent en het culturele klimaat is hier gunstig. Maar we zijn geen Tilburgs of Brabants blad. Daarmee zouden we ons buitenspel zetten voor de Randstad en de rest van het land. Daarom luidt de tagline: Literair blad uit het zuiden. Dus niet ‘van’ het zuiden, een subtiel verschil.’

Martijn: ‘Dat is een dikke knipoog naar de Randstad, maar ook naar het chauvinistische Calimero-geluid dat je wel eens in Brabant hoort. Met dat laatste kunnen we niet zoveel, het getuigt niet van zelfvertrouwen en zelfbewustzijn. Het derde nummer hebben we voor de grap gepresenteerd in een klein Amsterdams café. Nee, ze schrokken niet van die invasie, haha. Het was hartstikke gezellig!’

 

Liefdewerk

Het business model van De Titaan, zoals dat in jargon heet, is heel simpel. Het is allemaal liefdewerk oud papier. De ongeveer 250 abonnees – consequent leden genoemd – betalen een tientje per jaargang. Met die inkomsten zijn de vaste kosten gedekt. De redactie heeft zich heilig voorgenomen: we plaatsen geen advertenties, houden de hand niet op voor subsidie, maar sponsors zijn welkom. ‘We hechten aan onze onafhankelijkheid en onze vrijheid.’

De redactie bezorgt in het centrum van Tilburg zelf de nummers, gratis. Buitenabonnees betalen portokosten. De oplage is duizend stuks. Tot nu toe vinden ook 250 nummers hun weg via de losse verkoop. Alles wat na aftrek van kosten overblijft, wordt pondspondsgewijs verdeeld onder auteurs en medewerkers. De jaarrekening is nog niet opgemaakt, maar waarschijnlijk zal dat uitkomen op acht euro per aandeel dat verstrekt is per productie.

Overigens is de redactie niet compleet wars van moderne technologie. Er is een website waar men zich op kan geven als abonnee: www.detitaan.nu