Brabant Cultureel • Brabant Literair

Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur

63ste Jaargang - februari 2014

©Brabant Cultureel – februari 2014

Mijmering: Passies

door Marjolijn Sengers

Over een paar weken is het Pasen. Dat wordt het niet zomaar. In Nederland moeten we elk jaar door grote hoeveelheden Bach-passies heen om op Eerste Paasdag eieren te mogen rapen. Vorig jaar maakte Zing Magazine melding van 124 Mattheussen en 23 Johannessen in Nederlandse concertzalen en vooral kerken. Zwaartepunt ligt in de provincies Noord- en Zuid-Holland (samen 65). In Noord Brabant levert de ‘passiegekte’ (Zing Magazine; ms) 17 Mattheussen en slechts 1 Johannes op, een significant verschil.

Bij de Mattheus levert de luisteraar zich drie uur over aan het lijdensverhaal. Jezus komt uit voor zijn lijden, twijfelt en klaagt, vraagt god of het niet anders kan. ‘Laat deze kelk aan mij voorbijgaan.’ In de Johannes van slechts twee uur aanvaardt hij zonder morren de wil van zijn vader, ook als die tot de kruisdood leidt. ‘Waarom zou ik de kelk niet drinken?’

De meeste mensen kiezen voor de lijdende Jezus. Waarom? Om één keer per jaar aan het lijden te ruiken. En dat mag drie uur duren. We keren ons af van de hoeveelheid onrecht, machteloosheid en verdriet die we dagelijks in niet mis te verstane beelden en woorden van over de hele wereld over ons heen krijgen.

Dat moet ook, anders hebben we, boven op onze persoonlijke portie, geen leven. Een keer per jaar kiezen we om erbij stil te staan, duiken we er in, gaan we door lijden heen naar verlossing. Met of zonder god, geholpen door de houten kerkbank, die enig afzien brengt.

Een vereniging is het ook, tussen jong en oud, gelovig en niet gelovig. We willen allemáál een betere wereld.