Nieuwjaar 2005-2006

Het oud jaar is weer aan 't eind van de reis.

En we weten pas nu of 't goud was of grijs,

pas nu dat we 't levend dóor zijn gekomen,

en of het iets wáar maakte van onze dromen.

Wat goed was wil ik hier in dank memoreren

en uit de rest valt misschien toch wat te leren.

Maar 't meest boeit wat gek was, of dom, of onaf,

of waarvan het vervolg nog geen helderheid gaf.

Lees mee dus en kijk of j'er iets in herkent

of dat j'er trots of beschaamd over bent.

Er is wel zóveel gebeurd al die dagen

dat ik je er toch wat over wil vragen.

Heb jij al de Zorg-van-je-keuze bepaald?

of is 't jou een zorg wie je kwalen betaalt?

Wil je Levensloop dan wel Spaarloon gaan kiezen,

en wát ga je wijzigen, of wàt bevriezen?

De baas gaat dan wel je Zorgpremie betalen,

maar de fiscus zal op jòu haar procenten verhalen.

Heb jij al 'n 'Zorgverleen-aanbod' gehad,

En begreep jij waarin nou 't voordelige zat?

En heb je trouwens óok in de krant al gezien:

Tilburg hoorde dit jaar bij de Moorden-toptien.

Maar... hoorde dat niet echt bij 't Westen, zo'n plaag?

Ja, "Moderne industriestad"…… Wij wilden zo graag!

Ook wapencontrole wordt hier nu voorgenomen,

én camera-toezicht gaat overal komen.

Ook jóuw identiteit zal men nu willen weten!

Ben jij óok geregeld je pasje vergeten?

"Alles moet, net als een simple pc,

alsmaar eenvoudiger" – is 't heersend idee.

Maar al die wachtwoorden! Vraag je het mij:

ik heb er al dertig, 'k wil er echt geen meer bij.

En iedere tien jaar gaat ook onze Spelling

voor nóg meer Eenvoud steeds weer op de helling.

Voor 't gemak worden nou weer Hoofdletters verwisseld,

zo heeft onze tAAL-cOMMISSIE bedisseld.

Ik had nét die 'Tusse-en' redelijk op orde.

Maar V&D kan nou best vnD moeten worden.

En Mars heeft twee manen, dus dáarvan de schijn

zal nou misschien best voortaan 'manennschijn' zijn.

Het trema vervalt, en waar eerst streepjes stonden

worden voortaan woord-helften nou rechtstreeks verbonden.

En, net als bij kentekens letters ópraken,

voor-spel ik "k&t k+s",- om 't makkelijk te maken.

Kortom, 'Onze taalwereld is wel niet slecht,

maar ze kan wél véel handiger', wordt ons gezegd.

"Ik denk, dus besta ik", zal 't motto wel wezen.

Van zo'n denken zag ik ze liever genezen.

Maar: ons land is reëler dan de VS,

waar j'als filmster méer telt dan in 't Congres.

Die film-'Zwarteneger' is daar nu gouverneur,

en laat executeren zonder gezeur.

Hier word je, zelfs als je moorden óplost,

nog altijd geen Kamerlid voor de kost.

Onze P.R.De Vries heeft 't uitgeprobeerd:

Ruim dertig procent: maar tóch uitgerangeerd.

Gelukkig hebben wij 'n premier hier met ballen;

die leest ons de les in kritieke gevallen.

Hij berispt ons wanneer we gemak-zoeken zouden

en maant ons de eigen broek op te houden.

Maar ergeren hém andermans normen of waarden

- die van álle anderen op deze aarde! –

dan bestrijdt ie, zijn vinger in top, de ellende

van die splinter in 't oog met zijn Balken-ende.

Heb jij, door 't tsunami-leed aangeslagen,

royaal óok aan slachtoffer-hulp bijgedragen?

Verheug je dan om wat je ginder aanschouwt:

maar éen kast van een villa is daarvan gebouwd!

Want 's penningmeesters zwager, en diens hotel,

trokken als eersten bij hem aan de bel,

met "Bouw nou geen huisjes voor simpele mensen:

beter éen sjiek toeristen-hotel zijn de wensen!".

Ons hart wordt hier warm van medegevoel,

want wij dragen graag bij aan een duidelijk doel.

Er valt daar zéker een wereld te winnen,

maar vooral voor die herberg-gier: die is binnen.

Wat dacht je trouwens dit jaar van het Weer?

IJsbloemen op de ruiten, die zie je niet meer.

"Wel regen, en veel, maar dan warmere buien",

zo heb ik bij Erwin de klok horen luien.

Subtropische grenzen, die schuiven naar boven,

als we meteo-mensen moeten geloven.

Nog enkele tientallen jaren, géen eeuwen,

en je ziet hier bij ons in de bossen weer leeuwen!

Natuurlijk wil ik niet in je binnenste gluren

dus vraag ik niet naar je bank-saldo, je buren,

je eigen gezondheid of je hypotheek,

en of je teveel televisie-troep keek.

Maar wel moet je er komend jaar rekening mee houden:

Je wordt ook dit jaar bijna zeker verkouden.

De hypotheekrenteaftrek gaat zéker vervallen,-

alleen niet dit jaar al, hopen wij met z'n allen.

Er komt vroeg of laat weer een links kabinet

maar de tering wordt wél naar de nering gezet.

De Omroepwet regelt wat uit wordt gezonden:

Reclame bij alles: om de dertig seconden.

Maar ook plezieriger nieuws valt te melden.

Wel geen gratis bier op de voetbalvelden,

maar wel een prettig bericht voor ons allen:

mocht het Weer je vandaag niet erg bevallen,

dan komt er, hoor ik zeggen, een nieuwe Partij:

met als eisen: de lonen belasting-vrij,

en als plezierige binnenkomer:

Nieuwjaar voortaan verplaatst naar de zomer.

Vraag niet: hoe krijgen ze dat voor elkaar,

maar denk maar eenvoudig: was 't maar waar!

Begin dus het jaar goed met die wijze les.

Ik wens je oprecht een mooi tweeduizendzes!

Requiescant

De tijd kent zo zijn eigen craquelé.

Soms kronkelt in een onverwachte lijn.

een onvolkomenheid, die levend blijkt te zijn.

Dan glimlacht een structuur, en lach je mee.

Maar nu en dan blijkt toch een breuk een snee,

spoor van een blijvend onderbroken levenslijn,

waarachtig eindpunt van wat eindig bleek te zijn,

spijtig zwart gat in de getijdenzee.

Niet langer zijn we samen hier op reis.

Gezelschap eindigt in een lege plek.

Een dialoog verstomt.

Eenieder gaat, die komt.

Maar niet-meer-zijn blijft onbegrijpbaar gek.

Een ogenblik van Kyrië Eleis.