Anoniem: Kèrsmis vruuger

Ik waar amper twee turven hoog

Toen ik mee naor de naachtmis moog

Un uur te vruug gonge we al

Vur un goei plotske bij de stal

Daor zaat ik men dan te vergaopen

Aon de kemeel en aon de schaopen

Terweel munne rug vol kriebels kroop

As ik zaag hoe ut kèèrsvet op unnen herder droop

Mun mògske knorde, want ge zult nog wel weete

Degge vur de kommunie nie meugt eete

Dan docht ik 'Waorom prikt-ie zô lang?'‘

Want stiekem waar ik vuls te bang

Dè't pitje thuis onder ut kenèèn

Misschien toch te hoog zo zèèn

Dè kreeg ik nie uit mun gedaachte

Al laage de herderkes dan bij naachte

Te langen liste was ut gedaon

Ons moeder waar al wè idder gegaon

Wòveur, dè kunde toch wel raoje

Om 't kenèèn vast aon te braoje.

Dan snee ze irst de witte mik

En ut kuntje dorvan: dè kreeg ik.

De smaok dòrvan vergeet ik nóot

Nao alle daoge roggebróod.

Akkut aachteraaf bekèèke moet

Vierde we kersmis vruuger goed.

Meej un kenèntje zelf vet gemist

Ha hil ut höshaawe un groot fist.

Naaw is ut fonduu of barbekjoe

Van alles volop te toep ertoe.

Dörum besef ik naa pas

Hoe hirluk vruuger kersmis was.