De feesten en partijen van vroeger
Stuur uw bijdrage aan: leed@brabantsdagblad.nl

Snotgootje

Ed Schilders

Van een oud-militair van 85 hoorde Paul Spapens de eerste twee regels van een gedicht:

Elk kind dat op aarde zijn intrede doet

Krijgt een engel mee ten geleide…

Het enige wat verder bekend was over de inhoud, was dat de engel bij de pasgeborene zijn vingertop tussen neus en bovenlip houdt, waarvan dan een indruk achterblijft. Toen ik de vraag hier stelde, merkte ik al op dat het dus ook over het zogenaamde ‘snotgootje’ gaat. Toen de vraag naar de rest van het vers niet beantwoord werd, heb ik hem voorgelegd aan een gezelschap dat zich De Navorser noemt, waaraan je, als je lid bent, via het internet vragen kunt stellen. Het gezochte vers kwam daarmee niet boven water, maar wel enige interessante gegevens. Zo meldde Frans Collignon dat sommige edelpaarden, arabier genaamd, soms een deuk in een van de halsspieren hebben. Volgens de overlevering zou dit adellijke kenmerk de vingerafdruk van Mohammed zijn.

Ook Jacques Klöters is lid van de Navorser-groep, en hij pikte de vraag op in zijn radioprogramma De Sandwich. En dat had resultaat. Het gedicht heet ‘Het Deukje’ en na de twee openingsregels gaat het als volgt verder:

Al is die (engel) onzichtbaar, zijn plicht kent hij goed

Hij was het die ook U hier verbeidde

 

Als welkomstgroet geeft hij het kleintje een kus
Op het voorhoofd, de oogjes de handen

Op schattige voetjes en bidt dan meteen

Dat het eens in de hemel belande

 

En kust hij het romige mondje dan teer

Geen moedertje zelf doet het zachter

Dan legt hij zijn vingers er even op neer

En laat zo een deukje er achter

 

Vlak onder het neusje juist boven de mond

Wordt het deukje voor het leven gelaten

Als de engel het geeft zegt hij zachtkens daarbij:

‘Houd het mondje toe, niet te veel praten!’

De schrijfster heet mevrouw Olifant-Schach, over wie ik verder niets heb kunnen achterhalen. Het slot vind ik nogal flauw (een luisteraar van Klöters werd er zelfs heel boos om). Een mooiere verklaring vond ik op een Engelse website. Nieuwgeboren kindjes kennen, zo wil de overlevering, de ‘geheimen van de hemel’. De engel legt de vinger op om te voorkomen dat het kindje die geheimen aan de mensen doorvertelt. En wat ik me toen pas realiseerde: misschien is dus het bekende handgebaar als we ‘sssssst!’ fluisteren daarvan afkomstig?

Een heel aparte vraag kreeg ik van mevrouw A.G. van Pinxteren-Mommers uit Den Bosch. Haar broer zat op school bij de fraters van Tilburg en kreeg daar aardrijkskundeles in liedvorm! De wateren en bergen van Azië leerde hij als volgt opdreunen:

Ob, Jenissei, Lena, Hoangho

Jantsekiang, Ganges en Indus

Eufraat en Tigris, Aralmeer

Baikalmeer, Himalaya, Mount Everest, Altai.

Wie kent nog meer van zulke ‘lesliedjes’? Vragen, antwoorden en feestteksten kunt u inzenden per post of via leed@brabantsdagblad.nl.