Op
een kier dai den Ier God dur zunnen jardin promenierde mee zunnen
mispeleeren stok peinsde’m bij zichzelve "Laot ik enen
mensch maoken." Um viet un aand vol klei en formeerde daorvan
ennen schoene poupee. As um da gedaon had viet um un aand vol
smoer met z’n paip en blies die in de neuse van de poupee.
"A
votre santé" monsieur Adam zee den Ier en Adam waor gemaokt.
Weer
op ennen kier dai den Ier God dur zunnen jardin ‘’t paradies
kuierde vroeg den Adam: Ach Ier God, kunde ge nog nie zoe un ding
maoke zoe laik as iek mar mee een bietje variatie zulle!, waormee
ik mien aigen kan amusieren, ‘’k zai zoe allienig". Awel
Adam zie dun Ier God "Gai peinst zekers dat ik marsjandier in
deez artikelen, mar allez deweil gai ’t zo geerne hebt zal ’k
’t nog eens doen. Gaode gij nou mar rustig sloapen."
Adam
lee zich dan meee z’n en rug in unnen karrespoor te sloapen en
den Ier kwam stillekens en fluisterde aon zien oor:
"Adam
slaopte gai?"
Maar
Adam zee nikskenie. En nog eens fluisterd den Ier: "Adam
slaopte gai?" Mar nog zee Adam nikskenie. En vur den derden
kier fluisterde den Ier iets harder: "Adam slaopte gai
echtekens?" En toen zee den Adam: "As ik toch nie
geslaopen ad, ad ik het oe toch wel gezeed zulle!"
Weer
lag den Adam terug in zunnen karrespoor te slaopen en den Ier kwam
stillekens en nam unnen rib uut Adam zunnen karbonaad en formierde
daorvan unnen nieuwe poepee, mar veul schoender as den ursten. Um
viet allengskens un aand vol smoor ut zunne paip en blies die in
den neuze van de nieuwe poepee.
"Atsjie
Goddoeme," zee de poepee.
"A
votre santé mamsel Eva," zee den Ier God, en Eva waor
gemaokt.
Mar
unne kier dat um dur zunne boogerd liep daor zag den Ier dat er
geplukt waor aon de schoonste bellefleurkes diejum at en um daogt
seffens : "Da emmen Adam en Eva gedaon."
En
kwaod van toorn riep den Ier: Adam waor zaide gai?
Maor
Adam zee nikskenie. En nog eens zee den Ier God: "Adam
waor zaide gai?"
Maor
Adam zee nog nikskenie. En vur den derde kier riep de Ier God in
zunnen uitersten collair: "Adam waor zedde gai
goddomme."
Toen
zee den Adam:"Ach Ier God, ik staon ier achter ut busselke en
eb zoe unnen groete schaam dewijl ik gin emdeke aan eb."
Ton
zei de Ier God in zunne uiterste rechtvaardigheid: "Awel
Adam, dewijl gai gedaon ebt na ge nie mocht, zulde gai in ut zwiet
oews aonschijns oew brood verdiene en gai Eva gai zult oew
kinderkens baoren in de groetste pijnen ende grimassel en na
voroit van munnen hoef af zukke Goddomme.
|