daar
kon het hele publiek bij betrokken worden. Bij Timmermans werd
bijvoorbeeld voor de bruid afgesmeekt: Van erwtjes en peentjes/
(allen:) Verlos ons bruidje/ Van dikke pudding/ Verlos ons
bruidje. En voor de bruidegom: Van alle kapotte banden/ Verlos ons
bruidegom/ Van alle lege glazen… Als de ‘pastoor’ aanheft
met ‘Pater noster’, antwoorden de ‘gelovigen’ met: Waar
blijft de mosterd/ En die pikante kruiden/ Voor deze luiden!
Wim
van de Wouw kent nog het begin van een parodie op de hymne ‘Tantum
ergo’. In het Latijn begint die zo: Tantum ergo sacramentum/
Veneremur cernui. In het Nederlands betekent dat: Dan zullen wij
deemoedig/ zulk een sacrament vereren. In de parodie echter worden
de Latijnse klanken verbasterd tot Nederlands, en dan luidt het:
Tante Margo, zak mee krenten/ Fijne rijst mee selderie. De twee
volgende Latijnse regels zijn: Et antiquum documentum/ novo cedat
ritui. Wat verbasterd wordt tot: En antieke dooie mensen/ Nova
Zembla ver van hier. Het zou mooi zijn als iemand ons de rest
(8 regels) nog kan toesturen.
Vorige
week noemde ik de zogenaamde kruiswegstaties, en daarop had de
heer Van de Wouw ook een aanvulling: Jezus sprak tot de schare/
Wat zullen we doen? Lopen of varen?/ Petrus zei: Het kan mij niks
verrekken/ Als ik de schuit maar nie hoef te trekken. Tiny van
Opdorp kent het begin van een langere versie, ‘een soort preek’:
…Jezus sprak tot zijn discipelen/ Wie geen fiets heeft, gaat
maar tippelen/ Doch Petrus was niet bang/ En kroop bij Jezus op de
stang/ Johannes was lang en mager/ En sprong op de bagagedrager/
Lucas stond nog wat te hinniken/ En stapte toen maar op het
pinneke… Wat de andere negen apostelen deden weet Van Opdorp
niet meer. Wie wel? Schrijf of mail het ons.
|