De
pot op
Ed
Schilders
Brabant
heeft geen volkslied, daar was al veel over te doen, maar
Schijndel wel. Marianne Dinsbach stuurde ons de complete tekst, en
daarvan gaat het refrein als volgt:
’t
Skonste plekske van hil de wirreld is
Da
is ’t landskap wor iedereen zo gruts op is
En
wilde wete, wor of ge da veine kant
Dan
kom mar nor Skendel, de parel van ons land.
Ook
Tilburg heeft een officieus en dus echt volkslied dat nog velen
kunnen meezingen:
’k
Zie oe daor zo gèère ligge
Tilburg
wor’k geboore ben…
Wie
kent het volkslied (al dan niet officieel) van nog andere
Brabantse gemeenten?
Uit
een paar inzendingen krijg ik de indruk dat er op feesten en
partijen ook vaak hard gelachen is om enigszins scabreuze teksten.
Noud de Bont schrijft hoe zijn moeder wel eens een Duitstalige act
opvoerde waarbij ze met een ijzeren kan vol water onder de
feesttafel ging zitten. ‘Ze begint te kermen, ze laat horen dat
ze zo Schmerzen im Bauch heeft. Intussen blaast en proest
ze in die kan om het idee te geven van iemand die aan de diarree
is en winden laat. Dit was altijd grote hilariteit, vooral bij hen
die dit voor de eerste keer hoorden.’ Martin en Mieke van de Ven
stuurden de tekst Ode aan de pot, uit de tijd dat nachtspiegels
nog gewoon waren. Een van de coupletten gaat zo:
En
dan, mijn pot, wat was er niet in jou verscholen?
Van
alles hebt gij meegemaakt, niets werd voor jou verholen
Jij
zag wat niemand zag, want armen en ook rijken
Lieten
jou, o edele pot, hun achterdeel bekijken.
En
wat ook blijkt: zingen is gezond. De moeder van Noud de Bont zong
tot haar tachtigste met genoegen het lied ‘Het wijntje van
Bordeaux’. Op de gouden bruiloft van haar grootouders zag W.
Heefer-van de Molengraft een oudtante op tafel springen ‘en ze
zong een guitig liedje over zwaaiende rokskes, waarbij ze de daad
bij het woord voegde’. Die oudtante is 104 jaar geworden! Op de
negentigste verjaardag van haar moeder hield Marga Becker-van
Diepen een voordracht uit moeders jeugd over de zigeunerin
Preciosa: ‘Het leuke hierbij was dat twee schoolvriendinnen van
moeder ook op het feest waren, en dat je hen gedeelten van de
voordracht zachtjes zag meezeggen.’
Al
deze teksten staan volledig op de website.
|