LIEDTEKSTEN UIT DE TILBURGSE REVUE

Gloria Historia

Het lied van Peerke Donders (Dokkelen in de Leij)

Ja, ik heb in Suriname heel m’n leven hard gewerkt

Tussen lepra en melaatsheid, tussen ziekenhuis en kerk

Het was uit naastenliefde, en het was een hels karwei

En ik droomde écht waar élke nacht… van Tilburg aan de Ley.

Bij het laatste zonlicht las ik vaak een stuk uit mijn brevier

Of ik bad een rozenhoedje in mijn boot op de rivier

Dan stroomde traag de Coppename links en rechts voorbij

En dan dacht ik bij m’n eige: Kijk, ’t water van de Ley.

Ik zag ziekte, dood, dag in dag uit, ellende, slavernij

En dan smeekte ik ‘Wi Tata’ - Onze Vader, maak ze vrij

Wat zou ik dan nog treuren om mijn schaapjes op de hei

Maar ik wou nog één keer dokkelen in’t water van de Ley!

Nee, ik ben nooit meer teruggekeerd, ik had het veels te druk

Met verzorgen van melaatsen, en hun vleugje klein geluk.

Ik kan niet t’rug en daarom maakt dit water mij zo blij

Dat ik hier nu kan staan dokkele in’t water van de Ley.