Bergen op Zoom - Lepelstraat - Padua - Den Bosch

Vlak bij Bergen op Zoom ligt het plaatsje Lepelstraat. De R.K.-kerk aldaar was toegewijd aan Sint Antonius van Padua.. Mijn vader was een groot Antoniusvereerder. Hetfeest van St. Antonius is 13 juni. Op de 9 zondagen voor zijn feest kon je (georganiseerd) de bedevaart lopen als noveen. Toen ik op de Mulo zat, mocht ik met mijn vader mee. We hadden een gezin met 8 kinderen; ik was nr. 2. In die tijd nuchter naar de kerk! Pa en ik pakten onze fiets en reden naar de ambachtsschool waar het verzamelen was. Voorop de voetgangers en daarachter de fietsers, met de fiets aan de hand. We vertrokken om 4.30 uur in de ochtend, want we moesten om 6 uur in de kerk zijn want dan begon de mis. In april/mei was het soms nog erg koud, zo vroeg. ‘De Ezel’ Borghouts (bijnaam) leidde de stoet; er werd gebeden en gezongen. Na de mis gauw naar de overkant om bij de bakker een lekkere koek te kopen. En dan met pa weer terug fietsen naar Bergen. Vele malen gedaan.

Maar enkele jaren later ging ik met mijn drie jaar jongere zus en enkele vriendinnen de bedevaart doen. We gingen dan wel eens stiekem op onze fiets zitten in plaats van ernaast te lopen. Als ‘de Ezel’het niet zag tenminste.

In 1960 ben ik getrouwd en in Heerlen gaan wonen Toch bleef ik St. Antonius trouw. Na vier miskramen heb ik de hulp van Antonius gevraagd en… mijn tweede zoon heet Ton (Antonius). Ik had hem beloofd ooit naar padua te gaan om hem te bedanken. Dat gebeurde pas in 1987 toen ik voor de eerste keer alleen (Groepsreis) op reis ging: opera-reis naar Verona, tevens bezoek aan Venetië, Padua, enz. Helaas kregen we van de gids maar tien minuten om de basiliek te bezoeken. Daarbij moest ik ook nog beeldjes, kaarsen, medailles kopen van St. Antonius. Ik heb hem beloofd ooit terug te komen, samen met mijn zoon Ton. En dat gaat nu in september gebeuren. We logeren 4 dagen in Venetië, en vandaaruit trekken we een hele dag uit voor Padua. Ton is nu 37 jaar.

De h. Antonius heeft mij al vele keren geholpen, niet alleen met verloren zaken. Ook in moeilijke tijden was en is hij nog mijn voorspreker. Ik ben ook nu bezig aan de noveen: 9 dinsdagen voor 13 juni.

Als ik in de stad ben – na 27 jaar Berlicum woon ik nu 3 jaar in Den Bosch, heerlijke stad) ga ik altijd de St. Jan in; eerst bij Maria: kaarsje en bidden, daarna naar de H. Antonius. Ik ben niet de enige, want er staan altijd lichtjes te branden bij de H. Antonius.

Dan moet ik nog iets vertellen uit Bergen op Zoom over de H. Blasius. Bergen is eind oktober 1944 bevrijd en het feest van de H. Blasius is begin februari. In Woensdrecht (bij Bergen) gingen we dus vlak na de bevrijding lopend naar de Blasiuszegen: 2 kaarsen gekruist over je borst en de H. Blasius werd aangeroepen tegen keelziekten. Ik was toen 9 jaar, en ik denk dat er nog een paar broers en een zus meeliepen, samen met ons vader. We liepen over binnenweggetjes die aan de zijkanten waren afgezet met witte linten. Ons vader vertelde dat je op het pad moest blijven, want achter die linten lagen mijnen. Van die kerk is me niets bijgebleven, van de weg erheen wel.

In het Markiezenhof, het museum in Bergen op Zoom, staan de vaandels van alle processies die vanuit Bergen naar de diverse bedevaartplaatsen trokken. Dat van Lepelstraat staat er ook.