Wil
Heeffer - 3 gedichten
Uit
de bundel 'en we verdroomden de dag' (december 2003)
Misericordia
wat
hebben we meer
dan
onze liefde voor elkaar:
ons
brood is zonder beleg
onze
dagen slepen zich voort
van
tekort naar tekort
maar
we kussen vol hoop
de
kruimels brood
gedoopt
in liefde
strelen
met onze tong
zalvend
de gebarsten lippen
en
likken de wonde van de dorst
zoeken
warmte in verstrengeling
aan
borsten droog als die van Yerma
vergeten
de tijd
verdromen
de honger
verdromen
de dag
Pasión
si
me quieres, quiéreme negra y blanca – Dulce Maria Loynaz
als
je me wilt, neem me dan zoals ik ben
volledig
niet
verblind door het clair-obscur
dat
mijn ik in parten telt
als
je me wilt,neem dan ook het zwart
zoals
het wit je ogen streelt
neem
me grijs, groen, geel
proef
het glanzend goud
dat
op mijn huid bestoven ligt
neem
me in het volle licht
maar
stel me ook ’s nachts tevree
en
doe het, doe het bij dageraad
staande
voor het open raam…
als
je me wilt, tem me
doe
me niet tekort
maar
neem me zoals ik ben
of
laat me gaan
Insomnio
‘nie
erblickst du mich da, wo Ich dich sehe’
slaapwakend
zie ik de gordijnen bollen
en
herschik de twijfel
in
de ooit gemaakte keus
maar
ik kan je niet doen keren
weer
zou ik als in een tovertuin
door
je woorden willen dolen
en
hangend aan de fluister van je stem
zijn
waar jij bent of je bevindt
maar
de wens is ijdel, is als ‘n windvlaag
niets
meer dan geklepper van wat woorden
slaande
luiken in het uitgewoonde huis
een
leegte die ik wiegen laat
tot
ochtenddauw haar tranen stort
en
het weer lichten gaat
