CuBra

INHOUD PIET VAN DEN BOOM
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
 
 

Piet van den Boom
(Stadsdichter van Eindhoven 2010-2012)


 

 

Groene Dame

 

Zij is een dame, modern en dynamisch,

aan weinig ziet men haar hoge leeftijd af,

wie haar niet kent ziet haar wellicht

als liefhebber van beton en staal en glas

 

Ja, zij houdt van klare lijn en kloeke vorm

maar gruwt van lege moderniteit,

en omringt zich daarom graag

met  levend water en weelderig groen

 

Brede wegen en luchtige lanen,

beschaduwd door platanen,

worden verbonden en gescheiden

door lopers van overkants gras

 

Gastvrije parken bieden een keur

van bomen uit elke tijd en streek:

geurige ginkgo biloba, norse eik,

zwijgzame sequoia en wulpse magnolia

 

Aan de rand van haar land ligt

een hoorn van overvloed,

pruimen, peren, bellefleuren,

een lust voor oog en neus en tong

 

Perken en plantsoenen zijn een feest

van drukbevlogen vlinderstruiken,

roze bepruikte prunus

en heuvels van rododendron

 

Door alles heen slingert zich een serpentine

van in lome lussen stromend water

een geoxideerde armband

behangen met haar favoriete bedeltjes

 

Voor wie zoekt naar schoonheid,

en raffinement waardeert

boven gemakkelijk spektakel,

verstopt ze stukjes van Edens hof

 

Zij is gastvrij maar behoedzaam

en zet niet zomaar alles in de etalage,

want een echte dame

pronkt niet met haar parels

 

 

 

 

 

heempark

 

natuur dat zijn hele grote dingen

rode dwergen en zwarte gaten

brokken steen en wolken ijs

die door de kosmos suizen

 

natuur dat is grootse harmonie

sterrennevels zonnestelsels

planeten die om zonnen zweven

dansende manen eb en vloed

 

natuur dat is een blauwe bol

eiland in een oceaan van niets

met hier en daar wat lappen grond

waar miljarden rare snuiters leven

 

natuur dat is soms catastrofe

de aarde beeft en bergen splijten

tsunami’s beuken en modder stroomt

vulkanen braken lava stof en as

 

natuur is drama en tragiek

heidebrand, hittegolf en stortregen

blikseminslag rukwind en tornado

ontwortelde reuzen en verdord gras

 

maar natuur dat zijn ook hele kleine dingen

kruiden grassen bloemen mossen

die haast niemand ziet of kent

het okselhaar van moeder aarde

zij overleven in een minireservaat

dat met een mooi woord heempark heet

en terwijl de wereld tolt en suist

is daar alles rustig en sereen

 

 

 

 

 

kikkerpoel

 

in de spiegelzaal van het modderparadijs

paraderen prinsen en prinsessen

in groen en bruine luchtige zijde

die om hun gespierde billen spant

 

in het voorjaar klauterden ze

na hun koude winterslaap

uit hun ledikant van slib en slijk

en kijken rond met grote ogen

 

niet twijfelend over hun talent

en de schoonheid van hun lied

zingen ze uit volle borst

hun boerennachtegaalcantates

 

soms rusten ze een wijle

en steken als het even kan

een lange tong uit naar

eten dat voorbij komt zoemen

 

met elastieken sprongen

hoog op de lange tenen

dansen ze op het koningsbal

wijdbeens  de waterwals

 

het onvermijdelijk resultaat

deint snel daarna in het water

wolken van glazig dril

ontelbare kikkers in de dop

 

larve verandert in donderkop

met staartje, kieuwen, vinnen

die raakt hij daarna snel weer kwijt

om als kikvors te herbeginnen

 

en alle kikkers dromen van een prins

of prinses die hen wakker kust

en als het even mee zit

geen kikkerbillen lust

 

 

 

 

 

eik

 

praat niet met mij

knuffel mij niet

rust niet bij me uit

ga weg uit mijn schaduw

want ik ben niet je vriend

je bent mijn vijand

 

ooit was ik heilig

gewijd aan de maagd

of de bronstige god

werd er gebeden

en geofferd

aan mijn brede voet

 

maar jij voert

mijn bittere vruchten

aan de varkens

gebruikt mijn schors

voor het looien van leer

je verzaagt mijn stam

voor vloer en kabinet

en snijdt knuppels

uit mijn trotse kruin

 

laat mij met rust

ik was hier eerst

en ik moet blijven

om te denken

tot een bliksemschicht

mij velt