Ed Schilders
De
Paus en de Dichter
Even
was er twijfel, dinsdagavond, maar toen bleek het toch witte rook te
zijn. Een kardinaal verscheen op het balkon en sprak: ‘Nuntio
vobis gaudio magno habemus papam.’ Ofwel: ‘Met grote vreugde
geef ik u te kennen: we hebben een paus.’ Daarmee was het een
ultrakort conclaaf geworden. Op dinsdagmorgen zagen we op een foto
op de voorpagina van deze krant hoe de deuren van de Sixtijnse kapel
gesloten werden, dinsdagavond ging kardinaal Ratzinger de
geschiedenis in als Benedictus XVI. Ik had goed gegokt; dat het een
man zou zijn.
Op
die foto zie je tussen de zware houten deuren door nog een groot
deel van de fresco’s die in de zestiende eeuw door Michelangelo in
de kapel zijn geschilderd. Het mooiste stemlokaal ter wereld. Op de
wand boven het altaar is het laatste oordeel verbeeld met meer dan
driehonderd personen. Onder wie de apostel Bartholomeus, die bij de
wederopstanding zijn eigen huid in zijn hand houdt (Bartholomeus
werd door ongelovigen gevild). In het gezicht van die afgestroopte
huid schilderde Michelangelo zijn eigen portret (als je het weet,
kun je het op die foto zien). Hoeveel van de honderdvijftien in
conclaaf vergaderde kardinalen zouden geweten hebben dat behalve de
Heilige Geest ook Michelangelo een oogje in het zeil hield bij de
stemmingen? Het is hem vergund, want hij was behalve een geniaal
kunstenaar ook een diepgelovig man.
Michelangelo
heeft ook prachtige gedichten geschreven, en dat maakte het toeval
op de voorpagina van dinsdag alleen maar groter. Of was het
voorzienigheid dat naast de hier beschreven foto het bericht stond:
‘Tilburg zoekt weer stadsdichter’? Ik kan u verzekeren dat de
verkiezing van de opvolger van de huidige stadsdichter, Jace van de
Ven, een moeilijkere klus gaat worden dan de recente pauskeuze. Niet
zozeer doordat Van de Ven zijn poëtisch pontificaat de afgelopen
twee jaren een pastorale vorm heeft gegeven die toegankelijk was
voor de gehele gemeente -- we zoeken niet per se een Jace II. Ook
niet omdat er slechts drie kardinalen zijn die voor de witte rook
moeten zorgen -- je kunt dat ook zien als de genade van de
Drie-eenheid. Maar om de eenvoudige reden dat er in Tilburg zoveel
kandidaten zijn. Ik noem er slechts een paar, in willekeurige
volgorde: Marcel van Beurden, Martin Beversluis, Arjan Post, Frank
van Pamelen, Wil Heeffer, Erik van Os. Of zetten we in op jong
talent? Eveline van Rijswijk won dit jaar de poëziewedstrijd ‘Dichter
bij 4 mei’, en ze zal haar winnende gedicht voorlezen op De Dam
tijdens de Nationale Herdenking.
Wie
het ook wordt, de tweede stadsdichter van Tilburg zal eind augustus
bekendgemaakt worden tijdens de manifestatie Boeken rond het paleis.
Zeg maar op het Pietersplein van Tilburg. Of er witte rook uit het
paleis kan komen weet ik niet, maar het lijkt me leuk als de klokken
van de Heikese kerk dan gaan luiden. Waarna de deuren van het paleis
open gaan, en Henk Ewoldt, de éminence grise van de drie
kardinalen, op het bordes verschijnt. En deze woorden spreekt: ‘Nuntio
vobis gaudio magno…’ Waarna hij even zwijgt en vervolgt: ‘habemus
mammam.’
