|
Mea Wijdeven -
Gedichten
bezig
en
weer pak je
een
pakketje
werkelijkheid
uit
‘past de inhoud
mijn
smijdige memen
of
moet die gekerfd in
mijn
knorfige genen’
wat
dan ook
het
wordt werken
aan
je kunstwerk
flard

ritmische
snaar!
die
wolken tot
schaapjeswolken
stuwt
die
in waterspiegels
weefpatronen
legt
die
trillend springend
verlichting
geeft
én
waaruit Bach zijn
inventionen
nam
kameleon
spectrumtinten
neem
je aan om
te
schuifelen tussen
de
pronkpauwen
en
het wittige en lelrode
kies
je voor nabij de
kakelkippen
en
schouderende
hanen
voor
even nog
verander
je
in
boomgroen
dan
in aardebruin
en
je verdwijnt
kristalmozaïek
piezelige
stukjes
die
weerschijn geven
maat
en orde kent
elk
deel van elk deel
geladen
als
een briljant
dolend
licht in jou
zet
mij in zwijm
merel
hij
keert weer zijn kop
naar
het weke
vinkt
spits naar
nattig
spijs
hij
roffelt en
piert
om maal
maakt
een slag
en
slurpt de sliert
daags
kostje

|
|