INHOUD LEO MESMAN
HOME
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
BRABANTS
SPECIAAL

print pagina

Leo Mesman


LEGE PLEK

Als ik, in de trein, het koude dorp passeer

zie ik ineens de lege plek, vers geëgaliseerd:

                          de oude boerderij is weg!

 

Tijdens mijn dagelijks verkeer tussen woning en werk

is haar afbraak, letterlijk, langs mij heen gegaan

terwijl ik, nauwgezet, het laatste onheil spelde.

 

Voor weemoed is geen tijd, we moeten voort!

Tot op een dag, opkijkend uit je krant, je ontdekt

dat je ook zelf niet meer in de wereld hoort.