INHOUD LEO MESMAN
HOME
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
BRABANTS
SPECIAAL

print pagina

Leo Mesman


KERSTDROOM        

 

Het werd december en de rozen bloeiden nog.

De stad zag zwart als een verlaten kolenmijn.

Een witte Kerst, dat zou een stralend wonder zijn.

 

Toen werd het nacht en viel er heel veel sneeuw.

De rozen bloeiden nog. Het was die vreemde eeuw

waarin seizoenen zich vermengden met elkaar.

 

En men ontwaakte met vleugels en met engelenhaar.

De kerken stroomden vol. Er moesten nieuwe bijgebouwd.

De mensen raakten weer met God en met elkaar vertrouwd.