INHOUD JOHN VAN DER DRIFT
HOME 
POËZIE
KUNST
FOTOGRAFIE
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
BRABANTS
SPECIAAL

John van der Drift - Gedicht


 

 

Verwondering

 

twee ramen

kijken samen

naar buiten

waar vogels fluiten

en wolken dansen in de wind

 

kijk mama die wolk lijkt op een reus

roept een verwonderd kind

 

mijn ogen

zijn ook twee ramen

en als ik naar buiten kijk

zie ik een pen en een papier

naast de dampende kop thee alhier

 

ja, mijn ogen

zijn twee ramen

en als ik naar binnen kijk

zie ik bloed en botten

een geraamte

angst, woede, schuld en schaamte

 

maar geen eindeloos verdriet

ondanks dat jij mij verliet

in mijn hart vind ik vrede

zonder enkele reden

 

dat kan niet kloppen zegt mijn hoofd

die het onzin vindt en niet gelooft

 

maar mijn hart zegt met elke klop

geef die vrede zonder reden

die je voelt niet op

 

twee ramen

kijken samen

naar buiten

waar pizzabezorgers fluiten

en herfstblaadjes dansen in de wind

 

kijk mama die boom lijkt wel van goud

roept een verwonderd kind………