INHOUD JOHN VAN DER DRIFT
HOME 
POËZIE
KUNST
FOTOGRAFIE
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
BRABANTS
SPECIAAL

 

E E N   D O O S   V O L   G E D A C H T E N


 

 

een doos vol gedachten

’kan bijna niet wachten

bedenk me nog net…..

die doos weg gezet

 

want ik denk al genoeg

het begint ’s morgens vroeg

en ’s avonds laat

als ik met slapen

wil beginnen

schiet me nog steeds

van alles te binnen

 

het is een wijs besluit

ik pak die doos niet uit

nee, ik kan wachten,

tot een dag

zonder gedachten!

 

maar dan kan ik

héél lang wachten

in mijn bovenkamer

is het zelden stil

 

is er misschien een leeghoofd

die mijn gedachtendoos

voor  n o p p i e 

hebben wil?

 

dan bedenk ik mij

misschien maakt een gedachte

uit die doos mij vrij

van mijn gedachteloze denken

is er een andere reden

om zo’n doos te schenken?

 

hadden vrijdenkers vroeger

ook zo’n doos

kun je met denken

denken overstijgen

of geeft zoiets frustratie

i.p.v. pure meditatie?

 

is zo’n doos misschien

vooral o n t v a n g e r

gericht op krijgen?

 

ja, zó moet het zijn :

ben je een gedachte

mentaal meer dan zat

dan doe je hem in zo’n doos

als in een vuilnisvat!

 

welke gedachten

ben ik liever

kwijt dan rijk?

als ik dit

eens goed bekijk

zijn het gedachten

die mijzelf

en anderen krenken

 

wordt ik hierin concreet

dan blijkt dat ik

nog niet zo zeker weet

welke gedachte

ik écht los wil laten

 

ben ik zó slecht?

zelfs aan gedachten

die mij tegenstaan

blijk ik min of meer gehecht

 

ja, ik kom mijzelf tegen

had ik die doos

maar nooit gekregen!!

 

mijn grens is bereikt

ik kan niet langer wachten

die doos moet de deur uit

die doos met gedachten….

 

dan betrap ik mij

op tegenstrijdigheid

ik wil die doos

slechts tot op zekere hoogte

en zeker niet

van harte kwijt

hij dwingt mij na te denken

over wie ik ben

zodat ik mijzelf

beter ken

 

zo brengt hij

licht en zicht

in de duisternis

van mijn blinde vlekken,

het is een spiegel

en het begint

er op te lijken

dat ik bereid ben om er

zonder oordeel naar mezelf

in te kijken

 

néé, ik wil die doos

niet langer kwijt

die doos is als

een steen der wijzen

hij zet het lood

van mijn onwetendheid

om in het goud

van weten wie ik ben

 

méér kan een mens

toch niet verwachten

van een doos......

een doos vol gedachten

 

 

 

-------------