John van der Drift - Gedicht

---

 

 

 

 

Voorjaarsblues

 

het is een teken aan de wand

dat alles wat ik doe verzand

het stremt, het stroeft

gaat steevast stokken

geen wonder :

ben uit de klei getrokken

 

als kind al

viel de toren steeds

die ik stapelde van blokken

ben uit de klei getrokken

 

sprak ik een keer de waarheid

zei de juf je mag niet jokken

 

als ik de kat uit de boom keek

werd de kaas van mijn brood gegeten

ik was te weinig onverschrokken

het kan niet anders of de oorzaak was :

uit de klei getrokken

 

als ik klaar ben voor vertrek

is iedereen al lang vertrokken

 

leef op te grote voet

en draag te kleine sokken

 

ik hou van quick-quick-slow

terwijl mijn vrienden liever rocken

 

rien ne va plus

daar gaat mijn winst

ik kan niet gokken

 

ben uit de klei getrokken

 

voordat iemand

iets naars gaat zeggen

heb ik het al

op mij betrokken

 

heb ik me ingesmeerd met zonnecrème

is de lucht al weer betrokken

 

ik hou niet van een boterbriefje

laat mij maar liever hokken

ik lust geen hagelslag

alleen maar vlokken

 

ben uit de klei getrokken

 

als ik mezelf op film zie lopen

dan zie ik iemand sjokken

 

een kaartspel om de winst?

ja, natuurlijk : ik moet dokken

 

‘niet erg dat je afzegt

ik weet je bent betrokken’

ondertussen loop ik me

inwendig op te fokken

 

‘weet je nog’ ‘la mamma’

alle twee van Corry Brokken

ik was daarvoor net iets te laat

uit de klei getrokken…

 

https://www.youtube.com/watch?v=ZITjcZyReF4

https://www.youtube.com/watch?v=0XaWDk-efkw

 

 

 

 

---