Tekst: Pien Storm van Leeuwen

Foto's - Han van Meegeren

Poosplaatsen langs het water
De Mark en de stad Breda

1: Haven van Breda

 

  Bij de ijzeren brug ter hoogte van de visafslag, kan men afdalen naar de lage kade.

Daar is boven een nabijgelegen zitbank de beginregel te lezen van het gedicht dat Olaf Douwes Dekker enige jaren geleden schreef over de haven. Het gedicht speelde een rol in het pleidooi om de haven, die vorige eeuw werd gedempt, weer open te maken. Sinds zomer 2007 is het water er weer terug.

  In de granieten dekrand van de hoge kade staat de dichtregel 'de oude stad wast zich uit water omhoog' diep in de steen gebeiteld, zodat het daglicht er een spel mee kan spelen.
Het verstrijken van de tijd is er zichtbaar.
Aan strijklicht geeft de tekst zich al dan niet prijs.

     

stromend zilver

 

de oude stad wast zich uit water omhoog

een onzichtbare hand bladert de jaren, het

gedempte zilver stroomt alle tranen droog

 

bruggen, bomen, klinkers en kaden trekken

de stad in haar voegen terug, door het water

de koning te rijk vloeit het leven van later

  Olaf Douwes Dekker