markdal


waar water traag
de beide oevers kust
waar voeten voortgaan
wielen zoeven
langs moerassig land
noopt de koe mij stil te staan

neem even rust – zegt zij
jij bent hier gast
neem enkel even deel
aan deze tijdeloze stroom
van baren en geboren worden
van bloei en weer vergaan

zij graast en staat mij toe 
te luisteren – dit dal
dit stil bezinnen – 


arta verdonk