INHOUD HEERKENS
HOME
BRABANT
AUTEURS
TEKSTEN
KUNST
FOTO
INTERVIEWS

Print

 

Nieuwe Tilburgsche Courant - zaterdag 29 januari 1944

 

 

Pater P. Heerkens S.V.D. overleden

 

 

Een fijnbesnaard dichter van het Tilburgsche dialect

 

In den ouderdom van 46 jaar is Vrijdagavond in het binnengasthuis te Eindhoven, waar hij, in verband met het ondergaan van een maagoperatie, ruim drie weken verpleegd werd, overleden de Eerw. Pater Piet Heerkens S.V.D. (Missie van Steijl).

 

Het niet-verwachte overlijden van pater Heerkens zal in Brabant en vooral in Tilburg ongetwijfeld bijzonderen indruk maken, want door zijn litterairen arbeid heeft pater Heerkens in breede kringen een groote bekendheid verworven. Pater Heerkens, een geboren Tilburgenaar uit de wijk Korvel, was de zanger van het Tilburgsche dialect. Hij behoorde niet tot degenen die zoo gaarne afgeven op hun moedertaal, die het Tilburgsch zoo vreselijk lelijk vinden, integendeel hij vereerde en bewonderde ons dialect als de taal, welke hij op moeders schoot geleerd had en die geen kind vergeten kan. Wellicht is zijn verblijf in de missie van Flores, ver van de vrienden en bekenden, ver van de taal van zijn eigen streek, daaraan niet vreemd geweest. Eenmaal om gezondheidsredenen in het vaderland teruggekeerd is in pater Heerkens het heimwee naar de eigen taal losgebarsten en hij heeft zijn liefde neergelegd in verzen in dialect, welke de eene bundel na de andere vulden. Zoo verschenen van hem de verzenbundels "Den Örgel", "De Mus", "De Kinkeduut", voorts een bundeltje "Brabantsche vertelselkens", een missieroman "Ria Rago" en een hele reeks uit het Duitsch bewerkte novellen van gewestelijken aard, die nagenoeg alle in ons blad verschenen zijn. Ook van zijn verzen hebben onze lezers vaak te genieten gekregen, want ongeveer een jaar lang schreef pater Heerkens voor ons bijblad "De Zaaier" wekelijks een humoristisch vers onder het rubriekhoofd "Tilburgsche Klanken". Naast dit alles wist pater Heerkens, die geladen was met idealen en wien het aan inspiratie zelden scheen te ontbreken, tijd te vinden voor meer ernstigen arbeid, waarvan wij als voornaamste zijn bewerking van de "Navolging van Christus" van Thomas van Kempen noemen.

Pater Heerkens, die altijd de eenvoudige, echte Tilburgsche jongen gebleven is, zooals het volk dezen gaarne ziet, ook als hij den toog aan heeft, had niet de pretentie met zijn gedichten litterair werk te leveren, wat echter niet wegneemt, dat zij van bijzondere beteekenis zijn. Van den Vlaming Conscience wordt gezegd, dat hij zijn volk leerde lezen, welnu pater Heerkens heeft zijn Tilburgsch volk de schoonheid van de eigen sprake leeren zien en hooren. Hoe knap hanteerde hij langgerekte aai-klanken, waaraan het Tilburgsche dialect zoo rijk is en die velen zoo leelijk vinden. De dichter maakte er muziek van, vol dartelende klanken, die klonken als het klateren van een kleine waterval, vooral als hij zijn verzen zelf voordroeg op vereenigingsbijeenkomsten. Op 'n ook vaak zoet-vloeiende wijze zong hij de vreugden van zijn eigen blij gemoed uit. Sommigen zijner "versjes" zijn getoonzet. We hebben ze hooren zingen door kinderen en het was een lust te hooren hoe de kinderen zelf en ook de toehoorders er plezier aan beleefden.

Pater Heerkens had ons Brabantsche volk nog veel kunnen geven, doch de Heer heeft anders beschikt. Wij buigen deemoedig het hoofd, maar zijn tevens verzekerd, dat ons Tilburgsche volk zijn dichter niet vergeten zal.

Mededeelingen over de begrafenis zullen in ons blad van Maandag a.s. gepubliceerd worden.