|
Piet Heerkens s.v.d. - Brabant - 7
Loreley
Lonkende oogen en rooie lippen... stuurman, denk aon sirenen en klippen!
Schadenfreude
Den eene z'nen dood, den aander z'n brood.
Den eene z'n schaai, den aander z'ne vlaai.
Den eene z'n schaand, den aander z'ne klaant.
Den eene failliet... den aandere geniet!
Nuwejaor
Aawejaorke, zonder duiten, 'k kan geen haorken over oe stuiten!
't Nuwejaorke stao oe buiten, aawejaorken, uit te fluiten!
Aawejaorke, smeer oe kuiten; gij valt nie meer uit te buiten!
Nuwejaorke, op, veuruit, en trommel 'n möpken op mijn ruiten!
Idem
't Aawejaorke, 't lamme, kromme, doove, stomme, uitgelejen is 't, uitgebejen is 't, 't rolt in den sloot, uit-en-dood.
't Nuwejaorke, 't jonge, vieve, leuke, lieve, pasgeboren, uitverkoren, 't loopt en 't laacht al den eerste naacht.
Idem
't Aawejaor braocht veul verdriet, 't nuwejaor doe zoo iet nie, 't was et aawejaor krek z'n fout; doe-g-et et nuuwe dan is et weer oud !
Idem
't Aawejaor schudt z'n kèr mee kruiskes, huup! den sloot in, weg ermee! 't Nuwejaor smoezelt in de huiskes lijkt eens 't aaw, as nuwejaor, dee... 't Nuwejaor zal ons zeker foppen lijk ons 't aaw bedrogen hee, stiekem zaogen, schaoven, kloppen toe er 'n kruis getimmerd lee! 't Nuwejaor is naa nog 'n nuutje, lief gelijk 'n tooverfee... Kijk mar goed: d'r vriendelijk snuutje is 'n lief masker over wee... |