Zuinigheid van vroeger - Reacties
Stuur ons uw verhaal over de zuinigheid van vroeger
Inzendingen: leed@brabantsdagblad.nl

J. Gevers

Ik was de jongste (nu de oudste) van 12 ‘kiendjes’, geboren in 1931. De crisisjaren heb ik niet bewust meegemaakt, de oorlogsjaren wel, en als gediplomeerd timmerman (opleiding 1945-1947 aan de ambachtschool) de bouw ingestuurd, die ik in 1988 zonder stress weer heb verlaten. Als mijn moeder het brood smeerde, deed ze dat zo dun en krabde ze met het mes zo hard over het brood dat de boter – zo zeiden we – nooit opraakte, omdat ze de meegevoerde broodkruimels weer afsmeerde in de botervloot.

Als mijn zus dan de boterhammen die wij mee naar het werk namen belegde, sneed ze het beleg in reepjes en drapeerde het dan zodanig dat het aan alle kanten ruim uitstak, maar in het midden zat nooit iets.

Dit was hetzelfde principe als toen ik nieuw zeil moest leggen in de woonkamer: alleen langs de kanten, onder de cocosmat hoefde niet.

Mijn eerste vervoermiddel was een tweedehands (dames)fiets met aan het stuur een pakkendrager. Deze fiets was voorzien van harde banden. Deze waren door een buurtgenoot met het broodmes uit oude autobuitenbanden gesneden en met veel kunst en vliegwerk en nog meer ijzerdraad tot ‘fietsband’ getransformeerd.

---