Ja, dat was toch echt een
goede methode. Ik volgde eind jaren dertig
twee jaar huishoudschool. In de kooklessen werd ook de hooikist
behandeld. Het kon niet voor alle doeleinden gebruikt worden, maar voor
het klaarmaken van rijst en van havermout, erwtensoep en bonen bij
voorbeeld heel goed. Gevaar voor aanbranden was er hoegenaamd niet, want
er kwam immers helemaal geen vuur aan te pas. Je had toen ook wel
speciaal gebouwde hooikisten, waar het hooi ingepakt zat in jute, met
uitgespaarde ruimte voor een of twee pannen die er dan wel precies in
moesten passen. Het werkte perfect. Je moest de rijst met precies de
goede hoeveelheid water en zout op het fornuis aan de kook brengen en
dan de pan meteen in het gat zetten en alles goed afdekken. Na een
uurtje was de rijst klaar en je had mooie korrelige rijst op de juiste
temperatuur en smaak en een schone pan. (Dat was met die vooroorlogse
rijst altijd een groot probleem omdat die zolang gekookt moest worden en
altijd erg aanzette!)
Wij hebben het in de oorlog meermalen gedaan, maar dan met een
geïmproviseerde hooikist en het bespaarde inderdaad veel gas.
Een andere methode die het ook heel goed deed, was: de pan in een een
flinke hoeveelheid kranten zetten. Je vouwde een aantal kranten open en
stapelde die willekeurig in elkaar. Pan erop en de kranten boven de pan
in elkaar vouwen. Dan liefst nog ergens inzetten waar het goed
afgesloten was, bv zoals Els de Goede meldt, in bed. Net zoals kranten
, gedragen onder je kleren de warmte vasthielden in die winters van 1940
en 1941 als je met de fiets door de ijzige kou moest ( en dat deden
elfstedentochtrijders immers ook), hielden ze ook het eten
op
temperatuur en in die zachte suddertoestand werd alles gaar. Echt het
werkte uitstekend.
