Heerlijk om alle
zuinigheids-trucjes te lezen en zéér herkenbaar.
In deze luxe
wegwerpmaatschappij komt het de jongeren als haast ongeloofwaardig voor.
Met Sinterklaas
kregen bij ons de meisjes een "luxe" stel ondergoed cadeau van
het merk Hollandia. Bij mijn weten was in de vijftiger jaren dit merk
"je van het". Verder schoolbenodigdheden en een chocolade
letter toe. Ik wilde liever i.p.v. dat ondergoed (dat toch niemand
zag!!) iets anders, maar daar viel niet over te praten. 'Praktische cadeaus'
was het devies, en niet van die rommel of flauwekul, zoals mijn
moeder dat zag.
Het nuttige en
praktische heb ik gedeeltelijk wel overgeërfd van mijn moeder. Bij ons
kregen de kinderen ook vaak nuttige, educatieve cadeautjes. Lego,
beukenhouten blokken en andere zaken, waar ze hun fantasie bij moesten
gebruiken om er iets van te maken. Ik kocht b.v. ook een mooi slank
meisjespopje en maakte daar een hele garderobe bij - i.p.v. een
barbiepop, waar ik nooit zo weg van geweest ben-.
Eenmaal heb ik
me laten verleiden tot het geven van meer en goedkoper speelgoed, zoals
b.v. opdraaiautootjes, muizen, e.d..
De reden
daarvoor was, dat onze kinderen zagen, dat in de buurt een gezin veel
van dat soort spul op de tafel had staan op Sinterklaasmorgen, en zij
mij vroegen waarom Sinterklaas bij hen méér cadeautjes bracht dan bij
ons.
Uiteindelijk
bleek, dat ze vrij snel gingen spelen met het hen gegeven meer
educatieve speelgoed dan het (goedkopere) opdraaispul e.d.
