Ruim 40 jaar geleden hoorde ik bij een
vriendinnetje het volgende gesprekje:
'Moeder, waor is onze pa?'
'In 't schop.'
'Wè doetie daor?'
'Baande verzetten.'
'Oh.'
Banden verzetten?
Ik
wist niet wat dat was en wilde dat wel eens zien. Naar het schuurtje
dus. Wat bleek? Haar vader had een heel systeem bedacht om de
fietsbanden zo gelijkmatig mogelijk te laten slijten. Dus wat deed hij?
Elke maand haalde hij bij alle fietsen in het grote gezin de banden van
de achterwielen af en legde die er om de voorwielen op, maar ook: wat
links was geweest werd nu rechts e.o. Zijn redenering was: achter krijgt
een band meer
gewicht dan voor, dus omwisselen. Zijn tweede redenering was: omdat
fietsers in Nederland rechts van de weg rijden en de meeste wegen iets
bol zijn zal de linkerkant van een fietsband sneller slijten. Dus
omwisselen. Zuinigheid maakt kennelijk vindingrijk.
