Als je niet de oudste was, kreeg je nooit nieuwe kleren. het waren
altijd de
afdankertjes van oudere broers en zussen. Gekeerd, vermaakt, versteld
en/of
verstukt. Dat gold zelfs voor ondergoed dat in mijn jeugd gemaakt werd
uit
de linnenzakken van (Piet Sluijs) opfokvoer of Molenaar's kindermeel of
Patent bloem.
Het sterkste
verhaaltje over zuinigheid gaat in mijn geval denkelijk over
ons Tante Drika.
Vroeger, in de tijd van de plonspleekes hingen de krant en de Sint
Jansklokken netjes in vieren gesneden aan een touwtje op het gemak.
Maar bij oude tante was zo zuinig! Die sneed de Sint Jansklokskes in
achten!
Wanneer de
onderbroeken gewassen werden, haalde zij de 'stiek' er vantevoren
uit, want daar ging in de was de rek uit. na de was werd de elastiek
opnieuw
ingeregen!
Bij Diena, die
bijna net zo erg was, mochten de arme kinderen uit grote
gezinnen de koffiedrab wekelijks op komen halen. 'Daar kunde gullie
thuis
nog 'n lekker bčkske van zetten!' Ziehier de zuinigheid ten top.
