Al in de oorlogsperiode 1940-1945 was
dat al zo denk ik Of misschien wel vooral toen, in tijden van schaarste.
Wanneer er een kookpan lek ging kon die worden gerepareerd en wel op
zeer speciale wijze:
Men
neme een emaillen pan, of nog liever van aluminium, en bevestigt aan de
binnenkant een rond aluminiumplaatje voorzien van een laagje asbest met
een gaatje erdoorheen. Eenzelfde dun aluminiumplaatje eveneens met
asbest aan de onderkant, komt aan de buitenkant van de pan. Nu vanaf de
buitenkant een schroef erdoor, een moertje aan de binnenkant en zo strak
mogelijk aandraaien zodat de pan waterdicht is, en klaar is Kees! Hoe
gezond of ongezond dat was wisten we toen nog niet.
In onze grote woonkeuken hadden wij rond deze tijd [oktober-november]
wintermatten i.p.v zomermatten liggen. De wisseling vond zo rond deze
tijd plaats. Pas na de grote schoonmaak met Pasen kwamen er frisser
gekleurde of nieuwe keukenmatten te liggen. De wintermatten waren dikker
en donkerder van tint. Ze moesten ook in de winter het vuil van negen
paar voeten kunnen doorstaan zonder dat dat al teveel opviel..
Gordijnen, spreien maar ook gehaakte tafelkleden werden na het wassen
gesteven en weggebracht naar een stijfster. Ons moeder was daar erg
zuinig op maar af en toe dient zoiets gewassen te worden. Die spande de
gordijnen na het stijven kletsnat op en spijkerde die met heel kleine
koperen spijkertjes op een grote plaat of tafel precies zó vast dat het
door de grote spanning weer precies keurig in patroon opdroogde!
