Print deze pagina van
 
INHOUD KNUTSELEN
INHOUD LEED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL

 

Zelf speelgoed knutselen - Reacties
Stuur ons uw verhaal over hoe u vroeger zelf speelgoed knutselde
Inzendingen: leed@brabantsdagblad.nl

Een papieren bloem met tekstjes

Fons Goudsmit

Je nam een vierkant stuk papier ter grootte van ongeveer 15 x 15 cm. Als je dat niet had, pakte je een blaadje papier van het formaat wat tegenwoordig A5 heet. Je vouwde de punt zodanig dat de bovenzijde tegen de zijkant kwam. Als je dan het resterende stuk eraf scheurde, hield je een vierkant over. Je vouwde het weer open en vervolgens maakte je een vouw de andere kant op. Hierdoor waren twee diagonale vouwen in het papier zichtbaar.

De punten van het blad papier werden vervolgens naar het midden gevouwen waardoor je een kleiner vierkant overhield.

 

Dat draaide je om en vouwde vervolgens weer de punten naar elkaar. Het vierkant was weer kleiner.

 

Je maakte nu een vouw in het papier door het eerst gewoon dubbel te vouwen in het midden en dan weer open te doen. Dus een rechte vouw en vervolgens ook de andere rechte vouw. Er ontstond dus een kruis in het papier. Die vouwen had je verder nodig. Dan draaide je het geheel om met de gevouwen punten onder en de ontstane vierkanten die nu aan de bovenzijde zitten werden naar buiten gevouwen.

Er ontstond een ruimte waar je de duim en wijsvinger van de ene en de duim een wijsvinger van de andere hand in kon steken. Door vervolgens van voor naar achter of van links naar rechts de wijsvingers of de hand te bewegen ging het bloemetje, zoals ik het nu maar noem, open.

Ik weet niet meer of er een versje bij hoorde. Wel schreven wij op de zichtbare binnenzijde van elk blad een nummer (1 tot 8) of een letter of we gaven ze een kleur.

Onder elk nummer, elke letter of kleur schreef je vervolgens een korte tekst. Als iemand met jouw spel wilde meedoen vroeg je een getal en dan opende je zo vaak als dat getal de bloem.

Dan stopte je en kon zij of hij weer kiezen voor een getal, letter of kleur. Een keus uit vier dus. Hierna vouwde je de binnenzijde open en las je de onderliggende tekst op.

Hier komt natuurlijk de clou van het verhaal.

 

Je had de keuze uit acht teksten. Je kon natuurlijk alleen lieve dingen schrijven zoals: Ik vind je lief, wat ben je leuk, je bent knap etc. Maar ook onvriendelijke dingen zoals: je bent stom, jij bent gek, ik vind je idioot etc. En meestal deed je een combinatie van beide. Voor jongens en voor meisjes.

De kunst was, als je het goed deed, om als de ene opening zichtbaar was je vier aardige teksten had en de andere opening vier onaardige. Afhankelijk van wie het spel deed kreeg aardige of rottige teksten. Je diende alleen te zorgen dat bij het openen je voor de onvriendelijke dingen eerst te beginnen met links rechts of juist niet. Het is immers altijd even of oneven. Probeer het maar eens.

Als dit spelletje als jongen deed met alleen meisjes en er was er een bij die je extra aardig vond, zorgde je dat zij altijd de teksten kreeg van: Ik hou van je; ik wil een kusje; gaan we samen wandelen e.d. en de anderen wat minder ver gaande teksten.